W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Massimo d’Azeglio, temacie, który w ostatnich latach zyskał ogromne znaczenie. Massimo d’Azeglio to temat, który wywołał debatę i kontrowersje w różnych obszarach, od sfery politycznej po sferę społeczną i kulturową. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Massimo d’Azeglio, analizując jego wpływ na obecne społeczeństwo i jego znaczenie w kontekście historycznym. Ponadto omówimy implikacje Massimo d’Azeglio w różnych aspektach życia codziennego, a także jego wpływ na podejmowanie decyzji na poziomie indywidualnym i zbiorowym. Mamy nadzieję, że ten artykuł przedstawia wszechstronną i wzbogacającą wizję Massimo d’Azeglio, zachęcając do refleksji i debaty na temat o wielkim znaczeniu dzisiaj.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Premier Królestwa Sardynii | |
Okres | |
Poprzednik | |
Premier Królestwa Sardynii (drugi raz) | |
Okres |
od 21 maja 1852 |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Massimo Taparelli, markiz d’Azeglio (ur. 24 października 1798 w Turynie, zm. 15 stycznia 1866, tamże) – włoski polityk, pisarz, historyk i malarz, zasłużony działacz na rzecz niepodległości Włoch, 1850–1852 premier Królestwa Sardynii w rządzie Wiktora Emanuela II, potem minister spraw zagranicznych, autor powieści historycznych (Hector Fieramosa, 1833, Nicolo de Lapi, 1841), pamiętników i pism politycznych. Nauczyciel Humberta I, króla Włoch w latach 1878–1900.