Mateusz Ligocki

Dziś Mateusz Ligocki to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie. Od samego początku Mateusz Ligocki przyciągał uwagę ludzi w każdym wieku, kulturach i kontekstach, stając się częstym tematem rozmów zarówno zawodowych, jak i osobistych. Z biegiem czasu Mateusz Ligocki ewoluował na różne sposoby i zyskał odpowiednią rolę w różnych aspektach życia codziennego. Dlatego niezbędna jest dogłębna analiza i zrozumienie Mateusz Ligocki, jego implikacji i wpływu na dzisiejsze społeczeństwo. W tym artykule zagłębimy się w świat Mateusz Ligocki, aby zająć się jego wieloma aspektami i zaoferować szeroką i wzbogacającą wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.

Mateusz Ligocki
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1982
Cieszyn

Klub

AZS-AWF Katowice

Wzrost

175 cm

Debiut w PŚ

11.03 1999, Olang
(69. miejsce – PGS)

Pierwsze punkty w PŚ

28.11 1999, Tignes
(25. miejsce – Halfpipe)

Pierwsze podium w PŚ

17.09 2004, Valle Nevado
(2. miejsce – Snowcross)

Mateusz Ligocki (ur. 18 czerwca 1982 w Cieszynie) – polski snowboardzista, olimpijczyk, zawodnik klubu sportowego AZS-AWF Kraków, AZS-AWF Katowice.

Kariera

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Mateusz Ligocki pojawił się 20 grudnia 1997 w zawodach FIS Race w austriackim Haus, gdzie zajął 52. miejsce w gigancie równoległym. W 1998 roku wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Chamrousse, zajmując 44. miejsce w gigancie oraz 25. miejsce w half-pipe’ie. Najlepszy wynik w tej kategorii wiekowej osiągnął w 2002 roku, podczas Mistrzostw Juniorów w Rovaniemi, gdzie był dziewiąty w snowboardcrossie.

W Pucharze Świata zadebiutował 11 marca 1999 w Olang, zajmując 69. miejsce w gigancie równoległym. Pierwsze punkty wywalczył dziewięć miesięcy później, 28 listopada 1999 w Tignes, zajmując 25. miejsce w half-pipe’ie. Były to jego jedyne punkty w sezonie 1998/1999, który ukończył na 127. pozycji. Pierwsze pucharowe podium Ligocki wywalczył 17 września 2004 w Valle Nevado, gdzie był drugi w snowcrossie. Został tym samym pierwszym polskim snowboardzistą, który stanął na podium zawodów PŚ. Jeszcze trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów sezonu 2004/2005, i w klasyfikacji snowcrossu zajął ostatecznie piąte miejsce. Dobrze wypadł także w sezonie 2007/2008, w którym zajął szóste miejsce w klasyfikacji snowcrossu. Wtedy też odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo – 13 marca 2008 w Valmalenco był najlepszy w snowcrossie. Oprócz snowcrossu sportowiec startuje także w half-pipe’ie i big air – konkurencjach freestylowych.

W 2003 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Kreischbergu, gdzie jego najlepszym wynikiem było 23. miejsce w half-pipe’ie. Najlepszy jak dotąd wynik osiągnął cztery lata później, podczas Mistrzostw Świata w Arosa, gdzie w snowcrossie był jedenasty. W 2006 roku wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie, zajmując 44. miejsce w half-pipe’ie, a w snowcrossie był dwudziesty. Na Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver w 2010 roku rywalizację w snowcrossie ukończył na 29. pozycji.

Mateusz Ligocki startuje także w zawodach Pucharu Europy, piętnastokrotnie stając na podium, z czego siedem razy na jego najwyższym stopniu. W klasyfikacji snowcrossu w sezonie 2004/2005 zajął drugie miejsce, a w sezonie 2005/2006 był najlepszy. Uczestniczył w Winter X Games w latach 2008, 2011 i 2012, najlepszy wynik osiągając w 2011 roku, kiedy był jedenasty w snowcrossie[1]. Jest także wielokrotnym mistrzem Polski. Ponadto ma swym koncie medale międzynarodowych mistrzostw między innymi Nowej Zelandii, Włoch i Czech oraz Niemiec.

Jego brat Michał oraz kuzynka Paulina również uprawiają snowboarding.

Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[2].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
44. 12 lutego 2006 Włochy Turyn Half-pipe Stany Zjednoczone Shaun White
20. 16 lutego 2006 Włochy Turyn Snowboardcross Stany Zjednoczone Seth Wescott
29. 15 lutego 2010 Kanada Vancouver Snowboardcross Stany Zjednoczone Seth Wescott
33. 18 lutego 2014 Rosja Soczi Snowboardcross Francja Pierre Vaultier
20. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Snowboardcross Francja Pierre Vaultier

Mistrzostwa świata

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
23. 17 stycznia 2003 Austria Kreischberg Halfpipe Szwajcaria Markus Keller
35. 18 stycznia 2003 Austria Kreischberg Big Air Finlandia Risto Mattila
38. 19 stycznia 2003 Austria Kreischberg Snowboardcross Francja Xavier de Le Rue
20. 16 stycznia 2005 Kanada Whistler Snowboardcross Stany Zjednoczone Seth Wescott
47. 18 stycznia 2005 Kanada Whistler Gigant równoległy Kanada Jasey-Jay Anderson
23. 21 stycznia 2005 Kanada Whistler Big Air Finlandia Antti Autti
33. 22 stycznia 2005 Kanada Whistler Half-pipe Finlandia Antti Autti
11. 14 stycznia 2007 Szwajcaria Arosa Snowboardcross Francja Xavier de Le Rue
28. 18 stycznia 2011 Hiszpania La Molina Snowboardcross Australia Alex Pullin
15. 26 stycznia 2013 Kanada Stoneham Snowboardcross Australia Alex Pullin

Uniwersjada

  1. Włochy Piancavallo – 21 stycznia 2003 – 4. miejsce (snowboardcross)
  2. Włochy Piancavallo – 25 stycznia 2003 – 9. miejsce (halfpipe)
  3. Włochy Bardonecchia – 25 stycznia 2007 – 10. miejsce (snowboardcross)
  4. Włochy Bardonecchia – 27 stycznia 2007 – 4. miejsce (halfpipe)
  5. Mao’ershan – 21 lutego 2009 – 9. miejsce (snowboardcross)

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji snowboardcrossu

Zwycięstwa w zawodach

  1. Włochy Valmalenco – 13 marca 2008 (snowboardcross)
  2. Szwajcaria Veysonnaz – 16 marca 2013 (snowboardcross)[3]

Pozostałe miejsca na podium

  1. Chile Valle Nevado – 17 września 2004 – 2. miejsce (snowboardcross)
  2. Austria Bad Gastein – 13 stycznia 2008 – 3. miejsce (snowboardcross)
  3. Korea Południowa Sungwoo – 15 lutego 2008 – 3. miejsce (snowboardcross)
  4. Argentyna Chapelco – 13 września 2008 – 3. miejsce (snowboardcross)
  5. Włochy Valmalenco – 12 marca 2010 – 3. miejsce (snowboardcross)

Przypisy

  1. ↑ Profil Ligockiego na espn.go.com (ang.).
  2. ↑ Ambasadorzy. krakow2016.com. .
  3. ↑ Ex aequo z Alexem Pullinem.

Linki zewnętrzne