Matwiej Burłakow

W dzisiejszym świecie Matwiej Burłakow stał się tematem, który budzi coraz większe zainteresowanie społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na życie codzienne czy wpływ na sferę kulturową, Matwiej Burłakow przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od momentu pojawienia się Matwiej Burłakow był przedmiotem debaty, badań i badań, a jego znaczenie nie zmniejszyło się z biegiem czasu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Matwiej Burłakow i jego znaczenia we współczesnym świecie, analizując jego ewolucję, wpływ i znaczenie dzisiaj.

Matwiej Burłakow
Матвей Прокопьевич Бурлаков
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1935
Ułan Ude

Data i miejsce śmierci

8 lutego 2011
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1954–1995

Siły zbrojne

Armia Radziecka
Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR)

Matwiej Prokopjewicz Burłakow (ros. Матвей Прокопьевич Бурлаков; ur. 19 sierpnia 1935 w Ułan Ude, zm. 8 lutego 2011 w Moskwie) – radziecki i rosyjski dowódca wojskowy, generał pułkownik.

Życiorys

Od 1954 służył w armii, w 1957 ukończył Wojskową Szkołę Piechoty im. Frunzego w Omsku, po czym został dowódcą plutonu. IX 1961 – IX 1965 dowódca kompanii piechoty, 1968 ukończył Wojskową Akademię im. Frunze w Moskwie, a 1977 Wojskową Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie. 1968–1969 zastępca dowódcy pułku strzeleckiego w Pieczendze (obwód murmański), od XII 1969 dowódca pułku w obwodzie leningradzkim, IX 1973 – XII 1975 dowódca dywizji zmechanizowanej w obwodzie archangielskim, 1977–1979 dowódca korpusu armijnego w Kutaisi. Od IX 1979 dowódca armii w Ułan-Ude, 1981–1983 dowódca 39 Armii w Mongolii, od VI 1983 szef sztabu Zabajkalskiego Okręgu Wojskowego, od VI 1988 dowódca Południowej Grupy Wojsk stacjonującej na Węgrzech, a 1990–1994 dowódca Zachodniej Grupy Wojsk stacjonującej we wschodnich Niemczech. Od 1988 generał pułkownik. VIII 1994 – II 1995 zastępca ministra obrony Federacji Rosyjskiej, później w rezerwie.

Odznaczenia

Medale ZSRR i odznaczenia zagraniczne.

Bibliografia