Medenice

W tym artykule poznamy fascynujący świat Medenice. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, zagłębimy się w najbardziej istotne i nieznane aspekty tego zjawiska. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę postaramy się rzucić światło na Medenice i jego wpływ w różnych obszarach. Idąc tym tropem, odkryjemy, jak Medenice ewoluował na przestrzeni czasu, a także jakie ma konsekwencje dla naszego społeczeństwa. Bez wątpienia artykuł ten będzie niezbędnym przewodnikiem do zrozumienia znaczenia Medenice we współczesnym świecie.

Medenice
Меденичі
Ilustracja
Cerkiew św. Paraskiewy w Medenicach
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

drohobycki

Data założenia

1395

Powierzchnia

60 km²

Populacja 
• liczba ludności


3326

Nr kierunkowy

+380 3244

Kod pocztowy

82161

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Medenice”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Medenice”
Ziemia49°25′37″N 23°44′45″E/49,426944 23,745833
Multimedia w Wikimedia Commons

Medenice (ukr. Меденичі) – osiedle typu miejskiego w rejonie drohobyckim obwodu lwowskiego, założone w 1395. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Medenice. Osiedle liczy 3326 mieszkańców. Położone jest nad rzeką Letnianką.

Najstarszy dokument dotyczy pobytu króla Władysława Jagiełły. Medenice należały do księstwa halicko-wołyńskiego, w połowie XIV wieku stały się ośrodkiem dóbr samborskich w ziemi przemyskiej. Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie drohobyckim województwa lwowskiego. W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 17 Polaków[2]. W latach 1940–1941 i 1944–1959 siedziba rejonu medenickiego.

Religia

W połowie XVI wieku powstała rzymskokatolicka parafia ufundowana przez króla Zygmunta Augusta. Pierwszy drewniany kościół ufundowała królowa Jadwiga Andegaweńska. Drugi kościół, także drewniany, fundacji Jana III Sobieskiego zbudowano w 1689 i poświęcono w 1702.

W latach 1816–1824 wzniesiono zachowany do naszych czasów murowany kościół pw. Trójcy Przenajświętszej. Polichromie wewnątrz świątyni pochodzą z 1863. Po zniszczeniach z czasów I wojny światowej został wyremontowany w 1939. Ponownie uszkodzony wskutek ostrzału artyleryjskiego w 1944 został zamknięty przez władze radzieckie. Wtedy rozebrano dzwonnicę. W 1989 świątynię zwrócono wiernym[3]. W Medenicach powstał też klasztor sióstr salwatorianek[4].

Cerkiew w Medenicach

Drewniana cerkiew św. Paraskewy została wzniesiona w 1644 i odnowiona w 1820. Stojąca obok dzwonnica została zbudowana w XVII wieku.

Urodzeni w Medenicach

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 223.
  2. ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 180, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  3. ↑ MEDENICE. Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej (1816–1824). Lwowski obw., Drohobycki r-n | Kościoły i kaplice Ukrainy , rkc.in.ua .
  4. ↑ Medenice – Ukraina » Salwatorianki - Siostry Boskiego Zbawienia , santes.com.pl .

Linki zewnętrzne

Osiedla typu miejskiego obwodu lwowskiego