Mellisuga

W dzisiejszym świecie Mellisuga stał się podstawowym tematem dyskusji i debat. Jego wpływ obejmuje różne aspekty społeczeństwa, kultury i gospodarki, wywołując ogromne zainteresowanie i ciekawość szerokiego spektrum ludzi. Od momentu pojawienia się do dziś Mellisuga przyciąga uwagę badaczy, naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, którzy starają się zrozumieć jego zakres i konsekwencje. Przez lata Mellisuga był przedmiotem licznych badań i analiz, które pomogły odkryć jego znaczenie i znaczenie w różnych sferach. W miarę jak kontynuujemy eksplorację i odkrywamy więcej na temat Mellisuga, niezwykle istotne jest głębsze zagłębienie się w jego najważniejsze aspekty, aby zrozumieć jego wpływ na dzisiejszy świat. Ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Mellisuga, odniesienie się do jego wielu aspektów i zapewnienie wzbogacającej perspektywy na ten ważny i wpływowy temat.

Mellisuga[1]
Brisson, 1760[2]
Ilustracja
Koliberek hawański (M. helenae)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

kolibrowate

Podrodzina

kolibry

Plemię

Mellisugini

Rodzaj

Mellisuga

Typ nomenklatoryczny

Trochilus minimus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Mellisugarodzaj ptaków z podrodziny kolibrów (Trochilinae) w rodzinie kolibrowatych (Trochilidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Jamajce, Haiti, Kubie i kilku mniejszych okolicznych wyspach[4].

Morfologia

Długość ciała 5–7 cm; masa ciała 1,6–3,6 g[4].

Systematyka

Etymologia

  • Mellisuga: łac. mel, mellis „miód”, od gr. μελι meli, μελιτος melitos „miód”; sugere „ssać”[5].
  • Dyrinia: etymologia nieznana; autorzy nie podali wytłumaczenia, ale być może jakaś nazwa z mitologii greckiej[6]. Gatunek typowy: Trochilus minimus Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:

Przypisy

  1. Mellisuga, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 3. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 694. (fr. • łac.).
  3. É. Mulsant, J. Verreaux & E. Verreaux. Essai une Classification Méthodique des Trochilidés. „Mémoires de la Société impériale des sciences naturelles de Cherbourg”. 12, s. 232, 1866. (fr.). 
  4. a b K.L. Schuchmann: Family Trochilidae (Hummingbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 671. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
  5. Mellisuga, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  6. Dyrinia, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  7. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Mellisugini Gray,GR, 1848 (wersja: 2024-09-15). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .