W tym artykule dokładnie zbadamy Metyloceluloza i jego wpływ na różne obszary życia. Od swoich początków do obecności w dzisiejszym społeczeństwie Metyloceluloza odgrywał fundamentalną rolę w sposobie, w jaki wchodzimy w interakcje, pracujemy i odnosimy się do otaczającego nas świata. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne perspektywy i opinie dotyczące Metyloceluloza, a także jego ewolucję w czasie. Ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i wielowymiarowego obrazu Metyloceluloza, umożliwiając czytelnikom lepsze zrozumienie jego wagi i znaczenia w różnych kontekstach.
| ||
DrugBank |
---|
Metyloceluloza (eter metylowy celulozy, MC z ang. methylcellulose) – organiczny związek chemiczny, hydrofilowy, rozpuszczalny szczególnie dobrze w zimnej wodzie polimer o średniej masie cząsteczkowej 20–40 tys. Da, pochodna celulozy. Ma postać stałą, włóknistą w kolorze szarobiałym.
Tworzy w wodzie roztwory koloidalne o wysokiej lepkości. Ze względu na to, oraz na niską reaktywność i nietoksyczność, metyloceluloza powszechnie stosowana jako zagęszczacz i emulgator w przemyśle spożywczym (E461) oraz przy produkcji artykułów kosmetycznych. Wykorzystywana jest także między innymi w przemyśle budowlanym, produkcji papieru i tekstyliów, mikrobiologii, oraz do uzyskiwania efektów specjalnych (śluzy i mazie) na potrzeby filmów (ang. slime).
W medycynie metyloceluloza jest stosowana jako pęczniejący środek przeczyszczający[1][2], chociaż nie ma silnych dowodów na jej korzystne działanie[3][4]. Zwiększa retencję wody w jelicie i objętość mas kałowych[5]. Marką handlową leku zawierającego metylocelulozę jest Citrucel firmy GlaxoSmithKline, ale dostępne są również leki generyczne[6]. Stosowana także w okulistyce w preparatach do nawilżania rogówki i spojówki[7] - dzięki swoim właściwościom mukoadhezyjnym pozwala na dłuższe przyleganie preparatu do powierzchni oka i spowalnia jego wypłukiwanie przez płyn łzowy, tworząc warstwę ochronną zapobiegającą wysychaniu oka.