Mewa polarna
W dzisiejszym świecie Mewa polarna stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to debata na temat znaczenia Mewa polarna we współczesnym społeczeństwie, wpływu Mewa polarna na gospodarkę, czy po prostu fascynacja historią Mewa polarna, temat ten przykuł uwagę wielu. Co więcej, Mewa polarna wywołał niekończące się badania, debaty i dyskusje, które doprowadziły do większego zrozumienia i docenienia jego znaczenia. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Mewa polarna, analizując różne perspektywy i przedstawiając kompleksowe spojrzenie na ten temat, który jest dziś tak aktualny.
| Larus glaucoides[1] | |||
| B. Meyer, 1822 | |||
 Przedstawiciel podgatunku kumlieni w szacie godowej | |||
 Osobnik prawdopodobnie pierwszoroczny w szacie zimowej | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
mewa polarna | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 obszary lęgowe przeloty zimowiska zimowiska (rzadko) | |||
Mewa polarna[4] (Larus glaucoides) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący Amerykę Północną, zimą także Europę. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Podgatunki i zasięg występowania
Mewa polarna zamieszkuje w zależności od podgatunku:
- mewa arktyczna[4] (L. glaucoides thayeri) – północna Kanada od Wyspy Banksa na wschód do północnej części Zatoki Hudsona i Ziemi Baffina (na wschód do okolic Home Bay), na północ przez Wyspę Ellesmere’a do zachodniej Grenlandii (w pobliżu Qaanaaq). Zimuje na wybrzeżu Pacyfiku od południowo-zachodniej Kanady (Kolumbia Brytyjska) do północno-zachodniego Meksyku (Kalifornia Dolna); regularnie, ale niezbyt powszechnie pojawia się w regionie Wielkich Jezior[5]. Systematyka tego taksonu przez wiele lat była sporna, przez niektórych badaczy był klasyfikowany jako podgatunek mewy srebrzystej (L. argentatus), inni uznawali go za osobny gatunek[4][5][6].
- mewa polarna[4] (L. glaucoides glaucoides) – Grenlandia. Zimuje na północnym Atlantyku, w tym na wybrzeżach północno-zachodniej Europy[7]. Do Polski zalatuje sporadycznie (do 2013 stwierdzona 41 razy[8]).
- mewa śnieżna[4] (L. glaucoides kumlieni) – północno-wschodnia Kanada[6]. Zimuje od południowo-wschodniej Kanady (Labrador) na południe po wschodnią część Wielkich Jezior i wschodnie wybrzeża USA (po Wirginię)[7].
Morfologia
- Wygląd
- Wyraźny jedynie dymorfizm wiekowy. Dorosłe ptaki białe, o bladopopielatym grzbiecie i skrzydłach. Końce skrzydeł również białe. Dziób żółty z czerwoną plamką, nogi różowe. Od mewy bladej (Larus hyperboreus) różni się delikatniejszym dziobem i czerwoną obrączką wokół oka w okresie godowym. Osobniki młodociane w pierwszym roku szarobrązowe z ciemnymi plamkami, nogi różowe, dziób do połowy czarny, o różowej nasadzie. Szatę ostateczną osiągają w 4. roku życia.
- Wymiary średnie
- długość ciała ok. 50–66 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 115–140 cm
masa ciała ok. 820–1100 g
Ekologia i zachowanie
- Biotop
- Morskie wybrzeża, zapuszczając się niekiedy kilka kilometrów w głąb lądu. Zimuje na pełnym morzu, rzadziej nad brzegami rzek i jezior.
- Gniazdo
- Na klifie, tworzy niewielkie kolonie.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 1–3 szarobrązowawych jaj pokrytych ciemnymi cętkami.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 28–30 dni przez obydwoje rodziców.
- Pisklęta
- Pierzą się w wieku 35–40 dni.
- Pożywienie
- Wszystkożerna. Poza bezkręgowcami i drobnymi kręgowcami, zarówno lądowymi jak i wodnymi, pożera również odpadki, a także rośliny.
Status i ochrona
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mewę polarną za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Całkowitą liczebność populacji szacuje się na około 100–500 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową[9].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Larus glaucoides, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c D. Lepage: Iceland Gull Larus glaucoides. Avibase . . (ang.).
- ↑ a b Larus glaucoides, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2024-09-18). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
- ↑ a b J. Burger, M. Gochfeld, M. & E.F.J. Garcia: Thayer's Gull (Larus thayeri). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. . (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). . (ang.).
- ↑ a b N. Bouglouan: Iceland Gull. oiseaux-birds.com . . (ang.).
- ↑ Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raporty. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2013. „Ornis Polonica”. 55, s. 181–218, 2014.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).