Dziś Mięsień dwugłowy ramienia to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie. Od dłuższego czasu Mięsień dwugłowy ramienia jest przedmiotem badań i analiz, generując różne perspektywy i opinie na ten temat. W tym artykule zagłębimy się w temat Mięsień dwugłowy ramienia, zajmując się jego najważniejszymi aspektami i oferując jego szeroką i wzbogacającą wizję. Mięsień dwugłowy ramienia to temat, który znacząco wpływa na życie ludzi, dlatego istotne jest podejście do niego z różnych punktów widzenia, aby zrozumieć go w całości. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty Mięsień dwugłowy ramienia, próbując zaoferować obiektywną i kompletną wizję, która zachęci naszych czytelników do refleksji i analizy.
Mięsień dwugłowy ramienia (łac.musculus biceps brachii) – w anatomii człowieka podłużny, wrzecionowaty mięsień rozpięty między łopatką a kością promieniową, należący do grupy mięśni przednich ramienia[1][2]. Zazwyczaj składa się z dwóch głów – głowy długiej (łac. caput longum) oraz głowy krótkiej (łac. caput breve). Przyczep ścięgnisty głowy długiej znajduje się na obrąbku stawowym i guzku nadpanewkowym łopatki. Głowa krótka rozpoczyna się przyczepem ścięgnistym położonym na wyrostku kruczym łopatki. Ku dołowi obie głowy mięśnia dwugłowego ramienia łączą się we wspólny brzusiec. W części dystalnej, powyżej stawu łokciowego mięsień wytwarza dwa łącznotkankowe ścięgna: powierzchowne, płaskie – rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia (łac. aponeurosis musculi bicipitis brachii) przechodzące w powięź przedramienia oraz właściwe ścięgno (łac. tendo musculi bicipitis brachii) przyczepione do guzowatości kości promieniowej[1][2]. W części przypadków jednej z głów brakuje lub ich liczba jest zwiększona[1].
Mięsień dwugłowy ramienia działa na dwa stawy: staw ramienny i staw łokciowy. W stawie ramiennym mięsień zgina ramię. Głowa długa odwodzi ramię i obraca do wewnątrz, a głowa krótka przywodzi ramię. W stawie łokciowym mięsień dwugłowy ramienia najsilniej zgina i odwraca przedramię[1][2]. W pozycji supinacji widoczne są najlepiej wyniosłości kuliste przedniej części mięśni, zwane potocznie bicepsami. Podczas skurczu rozcięgno mięśnia dwugłowego napina powięź przedramienia, co zwiększa siłę skurczu mięśnia[1].
Przypisy
↑ abcdefAdamA.BochenekAdamA., MichałM.ReicherMichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 795–798, ISBN 978-83-200-4323-5.
↑ abcRichard L.R.L.DrakeRichard L.R.L., A. WayneA.W.VoglA. WayneA.W., Adam W.M.A.W.M.MitchellAdam W.M.A.W.M., Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 278, ISBN 978-83-66548-14-5.
