W dzisiejszym świecie Michał Figurski przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w kulturze popularnej, czy też wpływ na konkretną dziedzinę, Michał Figurski stał się tematem ogólnego zainteresowania. Od powstania po ewolucję na przestrzeni lat, Michał Figurski wywołał debatę, refleksję i podziw w równym stopniu. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane z Michał Figurski, od jego początków po dzisiejszy wpływ, analizując jego znaczenie i znaczenie we współczesnym społeczeństwie.
![]() Pol’and’Rock Festival 2024 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość | |
Małżeństwo |
Odeta Moro-Figurska |
Dzieci |
Sonia Figurska |
Michał Figurski (ur. 16 maja 1973 w Moskwie)[2] – polski prezenter i producent radiowo-telewizyjny, dziennikarz muzyczny i konferansjer.
Jest synem Eugenii i Zbigniewa (zm. 1998) Figurskich [3][4]. Ojciec był polskim dyplomatą, ostatnim dyrektorem generalnym FOZZ[5], a matka jest Rosjanką i pracowała w banku[6]. Urodził się w Moskwie, dokąd był delegowany jego ojciec[7]. Ma starszą siostrę Olgę[8]. Od 1985 przez cztery lata mieszkał w Bejrucie, gdzie uczył się w prywatnej szkole średniej International College of Beirut[9]. Maturę polską uzyskał w 1993 w II Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Batorego w Warszawie[10][11].
W okresie licealnym założył punkowy zespół D.U.S.W. (Dzielnicowy Urząd Spraw Wewnętrznych), z którym wystąpił na kilku przeglądach zespołów niezależnych i który rozwiązał w grudniu 1989[12]. Dorabiał, tłumacząc na język polski filmy (tłumaczenia produkcji pornograficznych opracowywał pod pseudonimem Kaligula Trzepski) oraz udzielając korepetycji z języka angielskiego i francuskiego[13]. Pracował także jako tłumacz z języka francuskiego dla dystrybutora filmowego Filmnet i Canal+ oraz lektor języka angielskiego i tłumacz symultaniczny dla Ministerstwa Obrony Narodowej[14].
Przez trzy lata studiował romanistykę na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego[15]. Następnie podjął studia na Wydziale Dziennikarstwa Wyższej Szkoły Dziennikarstwa im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie[16]. Studiów nie ukończył.
W latach 1993–1995 prowadził audycję Chóśtafka w Rozgłośni Harcerskiej[17]. Jako DJ prowadził imprezy w klubie „Stodoła” w Warszawie[18]. Później pracował w Radiu Zet (1995) i Radiu Kolor (1995–1999), dla którego prowadził audycję Jazda Figurowa i którego po trzech latach pracy został dyrektorem programowym[19]. W 1999 założył firmę eventowo-produkcyjną Frontman[20]. W latach 1999–2003 pracował w radiu RMF FM jako reporter i prowadzący listy przebojów „Hop Bęc” i „POPLista”[21]. Jako prezenter telewizyjny zadebiutował w TVP1, dla której prowadził programy muzyczne: Kolejka – lista przebojów, Gwiazdy kontra Gwiazdy i Przeboje Jedynki[22]. Występował też jako gość w programie Polsatu POPLista[23].
We wrześniu 2003 rozpoczął pracę w warszawskim Radiu 94 na stanowisku dyrektora programowego stacji, w której współprowadził (z Anną Kochańską) poranne pasmo Wzwód poranny, a następnie – poranne pasmo Antylista (z Kubą Wojewódzkim)[24]. W 2005 współtworzył nowo powstałą rozgłośnię Antyradio oraz objął funkcję dyrektora programowego Antyradia Śląsk i Antyradia Kraków[25]. W tym okresie wraz z Kubą Wojewódzkim wystąpił w reklamie telefonii komórkowej Tak Tak oraz został bohaterem komiksu pt. „Najczwartsza RP – Antylista Prezerwatora!” Przemysława Truścińskiego i Tobiasza Piątkowskiego[26]. Stworzył, wyprodukował i wyreżyserował program Czułe dranie (2006) w TV4 oraz serię dokumentalną Nasze polskie wesele (2008) i polityczno-obyczajowy talk-show Hard Rock Weekend w Polsat Play.
W grudniu 2007 pojawiły się informacje, że wraz z Kubą Wojewódzkim przechodzą z Antyradia do Eski Rock, za co dziennikarze byli krytykowani w mediach[27]. W latach 2008–2012 współprowadził z Wojewódzkim audycje: Poranny WF i Śniadanie Mistrzów[28]. Wskutek kontrowersji, które wywołała ich audycja z maja 2012 rzekomo szkalująca Ukrainców, został zwolniony z pracy, a wskutek zerwania umów przez kontrahentów musiał zamknąć firmę producencką Frontman[29]. W latach 2012–2014 był dyrektorem programowym telewizji rbl.tv, a także był dyrektorem kanałów 4Fun.tv i TV Disco[30]. Prowadził talk-show Jazda figurowa w TV4. Był konsultantem muzycznym w wytwórni filmowej Alvernia[31]. Od października 2014 do września 2015 współprowadził (z Kamilem Olszewskim) audycje Przepraszamy za usterki i Hejt park w Muzo.fm[32][33]. W tym okresie współprowadził z Włodzimierzem Zientarskim program Szrot lista w Polsat Play[34]. W latach 2014–2017 prowadził program WidziMiSię w Polsat News 2[33][35]. W 2017 był nominowany do zdobycia statuetki Gwiazda Plejady dla osobowości roku podczas Wielkiej Gali Gwiazd Plejady[36].
Wskutek problemów zdrowotnych zawiesił karierę medialną, w 2018 powrócił do pracy w Antyradiu[37]. Od 8 stycznia 2018 współprowadził z Karoliną Korwin Piotrowską poranny program Najgorsze państwo świata[38], a po jej odejściu z audycji 15 grudnia 2022 współprowadził program z Małgorzatą Wierzejewską[39], której nazwa zmieniła się 15 maja 2023 na Mistrz i Małgorzata w Antyradiu[40][41]. Od 8 stycznia 2019 do 29 marca 2022 prowadził audycję NieZŁY pacjent (później przemianowaną na Zet jak zdrowie) w Radiu ZET[42], za którą w 2019 otrzymał nagrodę MediaTora (za „nowatorskie podejście do tematu edukacji zdrowotnej” i „skonfrontowanie doświadczeń znanych osób i gwiazd z opiniami ekspertów oraz promowanie wiedzy o zdrowiu w sposób lekki i z humorem”)[43]. Od października 2022 jest dyrektorem kreatywnym Radia ZET[38]. W 2023 prowadził reality show Polsatu Temptation Island Polska[44], a nakładem wydawnictwa Wielka Litera ukazała się jego książka pt. „Najsłodszy. Autobiografia pisana kciukiem”.
Jest współzałożycielem fundacji „Najsłodsi”, której celem jest uświadamianie społeczeństwa o cukrzycy i wspieranie osób zmagających się z tą chorobą[45].
Od 12 października 2002 do 12 lipca 2014 był żonaty z Odetą Moro-Figurską, z którą ma córkę Sonię (ur. 16 maja 2003)[46][47]. Jeszcze przed rozwodem związał się z Jagną Błażejewską, z którą rozstał się w 2016[48]. Następnie związał się z dziennikarką Magdaleną Kasperowicz[49].
We wrześniu 2015 doznał wylewu, który był wynikiem źle leczonej cukrzycy typu I[50]. W 2016 przeszedł operację przeszczepienia nerki i trzustki[51].
W kwietniu 2010 wraz z Kubą Wojewódzkim nagrał utwór „Po trupach do celu”, którym nawiązali do wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego po katastrofie smoleńskiej[52]. Piosenka wywołała ogólnopolski skandal i była zaskarżana do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji[53].
7 czerwca 2011 Rada Etyki Mediów wydała oświadczenie, w którym uznała, że we współprowadzonej przez Figurskiego audycji Poranny WF doszło do „drastycznej demonstracji ksenofobii wobec ciemnoskórego obywatela” (chodziło o polskiego urzędnika Alvina Gajadhura). W opinii Rady Figurski wraz z Kubą Wojewódzkim znieważyli mężczyznę obraźliwymi, rasistowskimi sformułowaniami. Ich zachowanie zostało uznane za pogwałcenie zasady szacunku i tolerancji[54]. W lipcu 2011 Prokuratura Rejonowa Warszawa Praga-Południe wszczęła śledztwo w sprawie znieważenia mężczyzny przez dziennikarzy[55]. 13 października Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji nałożyła na Eska Rock SA (pracodawcę Figurskiego) karę finansową w wysokości 50 tys. złotych. W decyzji stwierdzono, że
wskazując konkretną osobę o ciemnym kolorze skóry, która dodatkowo pełni funkcję publiczną i opowiadając o niej żarty związane z kolorem skóry i pochodzeniem, które stawiają ją w złym świetle, prowadzący dopuścili się dyskryminacji ze względu na rasę. (...) Oceniając całość audycji prowadzonej przez J. Wojewódzkiego i M. Figurskiego, należy stwierdzić, że „żarty” miały charakter jednoznacznie rasistowski i sprowadzały się do utrwalania wśród odbiorców stereotypu Afrykanów[56].
W jednej z kolejnych audycji, wyemitowanej 6 października 2011, prowadzący m.in. zarzucili temu samemu mężczyźnie rasizm i oskarżyli o szerzenie nienawiści. W związku z powyższym, decyzją z 30 marca 2012 KRRiT stwierdziła, że treść audycji narusza postanowienia ustawy i nałożyła na ESKA Rock SA kolejną karę w wysokości 50 tys. zł[57]. Niezależnie od powyższego, Figurskiemu został przedstawiony przez Prokuraturę Okręgową Warszawa-Praga zarzut znieważenia, zagrożony karą trzech lat pozbawienia wolności[58].
W czerwcu 2012 ukraińskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych wydało komunikat, w którym odniosło się do sformułowań użytych przez Figurskiego i Wojewódzkiego 12 czerwca 2012 w programie Poranny WF na antenie Eska Rock. MSZ zaprotestowało przeciw „niedopuszczalnym wypowiedziom, które obrażają cześć i godność Ukraińców”, zdaniem MSZ Wojewódzki wraz z Figurskim „pozwolili sobie na skrajnie poniżające wypowiedzi pod adresem Ukraińców, co jest nie do przyjęcia przez jakiegokolwiek cywilizowanego człowieka, oraz demokratyczne społeczeństwo, w którym nie powinno być miejsca dla publicznych obraz, bądź dyskryminacji na tle narodowościowym” oraz zażądało przeprosin[59][60]. Rada Etyki Mediów uznała, że dziennikarze prowokowali słuchaczy drastyczną demonstracją ksenofobii, co oceniła jako „nie tylko rażące chamstwo, ale i typową mowę nienawiści”[61]. Śledztwo w sprawie znieważenia Ukrainek wszczęła Prokuratura Rejonowa Warszawa-Praga-Południe[62][63]. W uzasadnieniu zwrócono uwagę, że tego radia w dużej części słuchają osoby młode, znajdujące się na początku drogi życiowej, ponad połowę słuchaczy stanowią osoby niesamodzielne i mieszkające z rodzicami; wśród takich osób szczególnie niebezpieczne jest propagowanie postaw i zachowań dyskryminacyjnych, a także lekceważących ciężką pracę jako źródło sukcesu życiowego. Wymierzając karę, organ zwrócił uwagę m.in. na uprzednio prowadzone postępowania oraz fakt ponownego naruszenia ustawy[63].
25 czerwca 2012 władze Radia Eska Rock zwolniły Kubę Wojewódzkiego i Michała Figurskiego za nieprzyzwoite wypowiedzi pod adresem Ukrainek. Decyzją zarządu radia program zniknął z ramówki[64]. W związku z tą sprawą 19 grudnia 2012 Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich przyznało Figurskiemu i Wojewódzkiemu tytuł Hieny Roku[65].