Michał de la Mora y de la Mora

W tym artykule zbadamy temat Michał de la Mora y de la Mora z różnych perspektyw i w celu przedstawienia kompleksowego spojrzenia na jego znaczenie, wpływ i znaczenie dzisiaj. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę zbadamy różne aspekty związane z Michał de la Mora y de la Mora, uwzględniając zarówno jego pochodzenie, jak i ewolucję w czasie. Podobnie zagłębimy się w praktyczne i teoretyczne implikacje, jakie Michał de la Mora y de la Mora ma w różnych kontekstach, a także jego wpływ na społeczeństwo i życie codzienne. Przyjmując krytyczne i refleksyjne podejście, artykuł ten stara się zaoferować wzbogacające i dogłębne spojrzenie na Michał de la Mora y de la Mora, dostarczając wiedzy i perspektyw, które zachęcają do refleksji i debaty.

Zobacz też: innych świętych o imieniu Michał.
Święty
Michał de la Mora
Miguel de la Mora
prezbiter i męczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1874
Tecalitlán

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1927
Colima

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

22 listopada 1992
bazylika św. Piotra na Watykanie
przez Jana Pawła II

Kanonizacja

21 maja 2000
plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

7 sierpnia

Atrybuty

palma

Szczególne miejsca kultu

Colima

Michał de la Mora y de la Mora, (hiszp.) Miguel de la Mora y de la Mora (ur. 19 czerwca 1874 w Tecalitlán, zm. 7 sierpnia 1927 w Colimie) – święty Kościoła katolickiego, prezbiter, ofiara prześladowań antykatolickich zapoczątkowanych w okresie rewolucji meksykańskiej, męczennik[1][2][3][4]. Pierwszy kapłan diecezji Colima, który poniósł śmierć męczeńską[5].

Życiorys

Pochodził z bardzo ubogiej rodziny José de la Mora i Margarity de la Mora[6], a wcześnie osierocony przez ojca naukę mógł podjąć dzięki wsparciu starszego brata Regino[2][6]. Święcenia kapłańskie otrzymał w Colimie w 1906 r. i skierowany został do realizacji posług kapłańskich przy tamtejszej katedrze[2][6]. Od 19 października 1909 był wikariuszem w Comala, a 20 października 1914 r. został proboszczem w Zapotitlán[6]. 1918 r. mianowany został kapelanem przy katedrze w Colimie i pełnił jednocześnie obowiązki kierownika diecezjalnego wydziału krzewienia wiary[2]. Swój apostolat realizował będąc cenionym przez współwyznawców i duchowieństwo spowiednikiem, a prostota, powaga i dobroć sprawiały, że lgnęli do niego najubożsi i cierpiący[2]. W czasie gdy nasiliły się prześladowania katolików, po opublikowaniu 24 lutego 1926 r. przez stanowego gubernatora Francisco Solórzano Béjara dekretu, który rygorystycznie wdrażał art. 130 Konstytucji z 1917 roku[6], na mocy którego księża mieli podporządkować się władzy cywilnej i realizować posługę kapłańską w ramach schizmatyckiego „kościoła narodowego”, nie zrezygnował z realizacji powołania i kontynuował działalność eucharystyczną w konspiracji[2][3]. Odmówił oddania katedry[7][3]. Aresztowany został gdy miał udzielić sakrament małżeństwa i rozstrzelany na rozkaz generała wojsk rządowych tego samego dnia w koszarach[2]. Zmarł z różańcem w rękach[7][2].

Po zakończeniu procesu informacyjnego na etapie lokalnej diecezji, który toczył się w latach 1933–1988 w odniesieniu do męczenników okresu prześladowań Kościoła katolickiego w Meksyku, został beatyfikowany 22 listopada 1992 roku w watykańskiej bazylice św. Piotra, a jego kanonizacja na placu Świętego Piotra, w grupie Krzysztofa Magallanesa Jary i 24 towarzyszy, odbyła się 21 maja 2000 roku[8]. Wyniesienia na ołtarze Kościoła katolickiego dokonał papież Jan Paweł II[7][9].

Relikwie Michała de la Mora y de la Mora zostały przeniesione do kaplicy męczenników w bazylice katedralnej w Colimie, które jest miejscem szczególnego kultu świętego[6].

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (7 sierpnia)[9].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 452. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. ↑ a b c d e f g h Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 457. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ a b c Dwudziestu pięciu męczenników meksykańskich.. „L’Osservatore Romano”. Numer 1/1993 (149) rok XIV (polskie), s. 15. Mario Agnes – redaktor naczelny; Czesław Drążek - redaktor wydania polskiego. L’Osservatore Romano. 
  4. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 451. ISBN 978-83-7318-736-8.
  5. ↑ San Miguel de la Mora, sacerdote. . (hiszp.).
  6. ↑ a b c d e f San Miguel de la Mora de la Mora, Mártir Mexicano 1874 - 1927. . (hiszp.).
  7. ↑ a b c MIGUEL DE LA MORA DE LA MORA. . (hiszp.).
  8. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 459. ISBN 978-83-7318-736-8.
  9. ↑ a b Oscar Sánchez Barba: San Miguel De La Mora De La Mora Martire Messicano. 2001-07-05. . (wł.).