Michael Fredriksson

W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Michael Fredriksson, który obejmuje szeroki zakres tematów i aspektów, od osobistych po społeczne. Michael Fredriksson był przedmiotem zainteresowania i analiz na przestrzeni dziejów, a jego wpływ był odczuwalny we wszystkich obszarach społeczeństwa. W tym artykule będziemy starali się lepiej zrozumieć Michael Fredriksson i jego znaczenie w naszym życiu, a także zbadać jego implikacje w różnych kontekstach. Od powstania do ewolucji Michael Fredriksson był przedmiotem debat i badań i mamy nadzieję rzucić światło na ten temat w sposób informacyjny i wnikliwy.

Michael Fredriksson
Data urodzenia

11 marca 1949

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Göteborg 1974 sztafeta 4 × 2 okrążenia

Michael Fredriksson (ur. 11 marca 1949[1]) – szwedzki lekkoatleta, sprinter, halowy mistrz Europy z 1974.

Zajął 7. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach ponownie zajął 7. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów, a także odpadł w półfinale biegu na 400 metrów[2]. Odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie[3].

Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu (sztafeta biegła w składzie: Fredriksson, Gert Möller, Anders Faager i Dimitrie Grama), a w biegu na 400 metrów odpadł w eliminacjach[4]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajął 6. miejsce w finale biegu na 400 metrów oraz 7. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów[5]. Odpadł w półfinale biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach i eliminacjach tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián[6].

Fredriksson był mistrzem Szwecji w biegu na 400 metrów w 1970, 1972 i 1976[7], a w hali mistrzem na tym dystansie w 1975[8]. Był również halowym mistrzem Finlandii w biegu na 400 metrów w 1972[9].

Był rekordzistą Szwecji w biegu na 400 metrów z wynikiem 45,8 s, uzyskanym 20 lipca 1974 w Göteborgu, a także w sztafecie 4 × 400 metrów z wynikiem 3:07,2, osiągniętym 14 sierpnia 1971 w Helsinkach[10].

Przypisy

  1. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 174 (ang.).
  2. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 534, 538, 542 (ang.).
  3. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook , European Athletics, s. 429 (ang.).
  4. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook , European Athletics, s. 434, 436 (ang.).
  5. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 546, 550 (ang.).
  6. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook , European Athletics, s. 438–439, 447 (ang.).
  7. ↑ Swedish Championships , GBRAthletics (ang.).
  8. ↑ Swedish Indoor Championships , GBRAthletics (ang.).
  9. ↑ Finnish Indoor Championships , GBRAthletics (ang.).
  10. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 32, 208. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).