Michael Karl von Althann
Dzisiaj Michael Karl von Althann jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w naszym społeczeństwie. Od lat Michael Karl von Althann przyciąga uwagę ekspertów i profesjonalistów z różnych dziedzin, a także ogółu społeczeństwa. Znaczenie Michael Karl von Althann rośnie wraz z wkraczaniem w erę zmian i postępu w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o dziedzinę technologiczną, naukową, społeczną czy kulturową, Michael Karl von Althann okazał się tematem ciągłej dyskusji i debaty. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Michael Karl von Althann, od jego wpływu na życie codzienne po wpływ na przyszłość społeczeństwa.
 Herb von Althann | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Michael Wenzel Rudolph |
| Matka |
Maria Anna von Lichtervelde (1708–1794) |
| Żona |
- |
| Dzieci |
- |
| Rodzeństwo | |
Michael Karl von Althann (ur. 1741, zm. 6 marca 1805) – austriacki arystokrata z rodu Althannów, właściciel dóbr ziemskich w południowej części hrabstwa kłodzkiego.
Życiorys
Urodził się w 1741 roku jako pierwszy syn Michaela Wenzela Rudolpha von Althanna i jego żony Marii Anny von Lichtervelde (1708–1794). W młodości podobnie jako jego ojciec i dziadek, służył w armii cesarskiej. Po śmierci swojego kuzyna, Michaela Ottona w 1797 roku i niepozostawieniu przez niego męskiego potomka zgodnie z prawem agnatu, przejął dobra rodowe Althannów na ziemi kłodzkiej, na które składały się majorat w Międzylesiu, dobra w Roztokach i Wilkanowie[1].
Nie wszedł w związek małżeński i nie pozostawił potomstwa, dlatego też w testamencie, wszystkie swoje posiadłości zapisał młodszemu bratu, Michaelowi Wenzlowi[2].
Przypisy
- ↑ J. Kögler, Die Chroniken der Grafschaft Glatz, nowe wyd. pod red. D. Pohla, t. 1,Köln 2001, s. 257–259.
- ↑ Informacje na stronie www.genalogy.euweb.cz .
Bibliografia
- Joseph Kögler, Die Chroniken der Grafschaft Glatz, nowe wydanie pod red. Dietera Pohla, t. 4, „Die Chroniken der Dörfer, Pfarreien und Herrschaften des Kreises Habelschwerdt”, Pohl, Köln 2001, ISBN 3-927830-18-6.