Michaił Kriczman

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący wszechświat Michaił Kriczman, badając jego wiele aspektów i wpływ na nasze codzienne życie. Od swoich początków po obecną ewolucję, poprzez swoje znaczenie w kulturze popularnej i wpływ na różne dziedziny, Michaił Kriczman zdołał przyciągnąć uwagę milionów ludzi na całym świecie. Dzięki szczegółowej i wyczerpującej analizie odkryjemy powody, które sprawiają, że Michaił Kriczman jest tematem niewyczerpanego zainteresowania, a także konsekwencje, jakie ma on dla współczesnego społeczeństwa. Przygotuj się na zanurzenie się w ekscytującą podróż, która doprowadzi Cię do lepszego zrozumienia wpływu, jaki Michaił Kriczman ma na nasze środowisko i na nasz sposób postrzegania otaczającego nas świata.

Michaił Kriczman
ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Михаил Владимирович Кричман

Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1967
Moskwa

Zawód

operator filmowy

Lata aktywności

od 2000

Michaił Władimirowicz Kriczman, ros. Михаил Владимирович Кричман (ur. 17 czerwca 1967 w Moskwie) – rosyjski operator filmowy.

Z wykształcenia inżynier. Stały współpracownik reżysera Andrieja Zwiagincewa, opisującego go jako samouka, który nauczył się warsztatu operatorskiego z lektury czasopisma "American Cinematographer". Kriczman pracował przy wszystkich pięciu filmach fabularnych Zwiagincewa: Powrót (2003), Wygnanie (2007), Elena (2011), Lewiatan (2014) i Niemiłość (2017). Ostatni z wymienionych obrazów przyniósł mu Europejską Nagrodę Filmową dla najlepszego operatora.

Poza Zwiagincewem współpracował również z takimi twórcami, jak Wiera Storożewa (Niebo. Samolot. Dziewczyna, 2002), Pawieł Łungin (Ubodzy krewni, 2005), Liv Ullmann (Panna Julia, 2014), Jim Sheridan (Tajny dziennik, 2016) czy Grigorij Dobrygin (Sheena667, 2019). Jego praca operatorska przy filmie Milczące dusze (2010) Aleksieja Fiedorczenki przyniosła mu Złotą Osellę za najlepsze zdjęcia na 67. MFF w Wenecji[1].

Przypisy

  1. ↑ Mikhail Krichman: Awards. IMDb. . (ang.).

Linki zewnętrzne