W tym artykule zbadamy i przeanalizujemy wpływ Mieczysław Kolasa w różnych kontekstach i sytuacjach. Mieczysław Kolasa jest dziś tematem niezwykle istotnym i interesującym dla wielu ludzi, ponieważ jego wpływ obejmuje obszary tak różnorodne, jak życie codzienne, kultura, historia, nauka, technologia, polityka i wiele innych. Od swojego powstania do dzisiejszej ewolucji Mieczysław Kolasa pozostawił głęboki ślad na świecie, wywołując debaty, refleksje i znaczące zmiany w różnych obszarach. W tym artykule przyjrzymy się bliżej różnym aspektom, które sprawiają, że Mieczysław Kolasa jest fascynującym i ważnym tematem, a także jego implikacjom we współczesnym świecie.
Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1923 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 grudnia 2024 | ||||||||||||||||
Obywatelstwo | |||||||||||||||||
Wzrost |
168 cm | ||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||
![]() ![]() |
Mieczysław Kolasa (ur. 10 stycznia 1923 w Krakowie, zm. 23 grudnia 2024 tamże[1]) – polski piłkarz i trener piłkarski, najdłużej żyjący zdobywca mistrzostwa Polski z Cracovią w 1948[2].
Wychowanek KS Prokocim Kraków. W latach 1947–1957 zawodnik Cracovii, z którą w 1948 zdobył mistrzostwo Polski, rok później wicemistrzostwo, a w 1952 brązowy medal mistrzostw Polski oraz srebrny medal Pucharu Zlotu Młodych Przodowników, późniejszego Pucharu Ligi. Rozegrał 211 meczów, zdobywając 28 bramek dla klubu (w tym 86 meczów i 3 gole w I lidze). W latach 1958–1960 występował w klubie Wieliczanka Wieliczka, będąc grającym trenerem zespołu. W 1970 uzyskał uprawnienia trenera I klasy. Od 1 lutego 1978 do 17 października 1978 był trenerem Cracovii[3]. Następnie trenował również piłkarzy KS Prokocim Kraków oraz KS Kabel Kraków[4]. Przez 40 lat pracował jako starszy mistrz narzędziowy w Zakładach Budowy Maszyn i Aparatury im. Ludwika Zieleniewskiego w Krakowie, gdzie pierwsze praktyki zawodowe odbywał w czasie II wojny światowej[5]. Od 1999 był członkiem Rady Seniorów Klubu Sportowego Cracovia[6]. Zasiadał też w Radzie Seniorów Małopolskiego Związku Piłki Nożnej[7].
Był ostatnim żyjącym mistrzem Polski z 1948 i najstarszym żyjącym zdobywcą mistrzostwa Polski[8].
Zmarł w wieku 101 lat[1]. Został pochowany na cmentarzu Prokocim w Krakowie[9].
Jego kuzynem był Stanisław Flanek[5]. Z żoną Marią miał dwoje dzieci: syna Władysława i córkę Barbarę[2]. Doczekał się prawnuka, z którym w 2023 symbolicznie rozpoczął Trening Noworoczny[10].