Mikołaj Pełczyński

We współczesnym świecie Mikołaj Pełczyński nabrał niezwykłego znaczenia, które wpłynęło na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu powstania Mikołaj Pełczyński wywołuje debaty, kontrowersje i istotne zmiany w różnych obszarach, od kultury po gospodarkę. Jego wpływ rozprzestrzenił się na cały świat, przyciągając uwagę specjalistów, badaczy i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy wpływ Mikołaj Pełczyński na dzisiejsze społeczeństwo, analizując jego implikacje i zastanawiając się nad jego rolą we współczesnym świecie.

Mikołaj Pełczyński
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

1881 lub 1882
Nieśwież

Data i miejsce śmierci

15 lutego 1943
Iran

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne w ZSRR

Jednostki

51 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
PKU Brzeziny
PKU Końskie

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Mikołaj Pełczyński[1] (ur. 1881 lub 1882 w Nieświeżu, zm. 15 lutego 1943 w Iranie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Grób ppłka Mikołaja Pełczyńskiego (po remoncie cmentarza), fot. Ivonna Nowicka

Urodził się 9[2] lub 22 grudnia 1881[3] bądź w 1882 w Nieświeżu[4]. Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej po zajęciu Wilna w 1919 został mianowany wojskowym dowódcą powiatu wileńskiego[5]. Został awansowany na stopień podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][7].

15 maja 1922 został komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień Brzeziny w Tomaszowie, pozostając oficerem nadetatowym 51 pułku piechoty[8][9][10]. W styczniu 1927, po likwidacji PKU Brzeziny w Tomaszowie, został oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[11]. W lutym tego roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Końskie na stanowisko komendanta, pozostając nadal oficerem nadetatowym 51 pp[12][13]. Z dniem 31 grudnia 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[14]. W 1934 jako emerytowany podpułkownik był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr X jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Baranowicze[15].

Podczas II wojny światowej był podpułkownikiem Armii Polskiej w ZSRR gen. Władysława Andersa[4]. Zmarł 15 lutego 1943 w Iranie[4]. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym[16] w Teheranie (kwatera VI - rząd 11 - grób 402)[17], który mieści się na terenie cmentarza katolickiego[4][18].

Przypisy

  1. ↑ W „Wykazie poległych i zmarłych żołnierzy” dodatkowo pisownia nazwiska jako ’Pęczyński’, por. Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 154.
  2. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1928.
  4. ↑ a b c d Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 154-155.
  5. ↑ Lech Wyszczelski: Wilno 1919-1920. Warszawa: Bellona, 2008, s. 146. ISBN 978-83-11-11249-0.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 397.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 342.
  8. ↑ Jarno 2015 ↓, s. 156.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 269, 1461.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 246, 1329.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 10.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 18 lutego 1927 roku, s. 56.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 115, 162.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 384.
  15. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 324, 1026.
  16. ↑ Andrzej Przewoźnik: Polskie cmentarze wojenne w Iranie = Polish war cemeteries in Iran. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2012, s. 1, 3. ISBN 978-83-89474-21-6. (pol. • ang.).
  17. ↑ John Svadbik: Mikołaj Pełczyński. www.findagrave.com, 2016-05-27. . (ang.).
  18. ↑ Mikołaj Pełczyński. doulabcemetery.com. . 2025.03.16 link nieaktualny.

Bibliografia