Milan Jovin

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Milan Jovin, analizując jego pochodzenie, ewolucję, wpływ i możliwe perspektywy na przyszłość. Milan Jovin był przedmiotem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów, wpływając na różne aspekty społeczeństwa, kultury i polityki. W następnych sekcjach zagłębimy się w jego znaczenie, implikacje i znaczenie w obecnym kontekście, rzucając światło na różne aspekty składające się na to zjawisko. Dodatkowo przeanalizujemy różne podejścia i opinie, aby zaoferować kompleksowy i zrównoważony pogląd, zapewniając czytelnikowi szersze i głębsze zrozumienie Milan Jovin.

Milan Jovin
Милан Јовин
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1955
Srpska Crnja

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975–1978 RFK Novi Sad 70 (0)
1978–1986 FK Crvena zvezda 128 (5)
1987 Degerfors IF 3 (0)
W sumie: 201 (5)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1980–1982  Jugosławia 4 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
FK Srem
FK Leotar Trebinje
Radnički Nisz
FK Radnik Bijeljina
FK Novi Pazar
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Milan Jovin (cyr.: Mилaн Joвин, ur. 12 grudnia 1955 w Srpskiej Crnje) – serbski piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Reprezentant Jugosławii. Trener piłkarski.

Kariera klubowa

Jovin karierę rozpoczynał w 1975 roku w drugoligowym zespole RFK Novi Sad. Spędził tam trzy sezony, a potem przeszedł do pierwszoligowej Crvenej zvezdy. Trzy razy wywalczył z nią mistrzostwo Jugosławii (1980, 1981, 1984), dwa razy wicemistrzostwo Jugosławii (1982, 1986), a także dwa razy Puchar Jugosławii (1982, 1985). W 1987 roku przeszedł do szwedzkiej drużyny Degerfors IF, z którą w sezonie 1987 grał w drugiej lidze szwedzkiej. Potem zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Jugosławii Jovin zadebiutował 30 marca 1980 w wygranym 2:0 pojedynku Pucharu Bałkanów z Rumunią. W tym samym roku został powołany do kadry na Letnie Igrzyska Olimpijskie, zakończone przez Jugosławię na 4. miejscu. W latach 1980–1982 w drużynie narodowej rozegrał 4 spotkania.

Bibliografia