W dzisiejszym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Milczenie (polski film 1963). Od początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Milczenie (polski film 1963) był przedmiotem wielu studiów i badań. Na przestrzeni dziejów Milczenie (polski film 1963) odgrywał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia ludzkiego, od polityki po kulturę popularną. Ponadto zagłębimy się w różne perspektywy istniejące dla Milczenie (polski film 1963), analizując jego implikacje w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Bez wątpienia Milczenie (polski film 1963) to temat o ogromnym znaczeniu, który zasługuje na dogłębne zbadanie, aby lepiej zrozumieć jego złożoność i wpływ na nasze codzienne życie.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
1963 |
Data premiery |
7 września 1963 |
Kraj produkcji | |
Język |
polski |
Czas trwania |
95 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja |
Milczenie – polski dramat psychologiczno-obyczajowy z 1963 roku w reżyserii Kazimierza Kutza, zrealizowany na podstawie powieści Jerzego Szczygła.
Zdjęcia do filmu powstały w Chęcinach i Kielcach[1].
Akcja dramatu rozgrywa się w prowincjonalnym miasteczku tuż po zakończeniu wojny. Uważany przez jego mieszkańców za „odmieńca”, kilkunastoletni sierota Stach zostaje jako bezbożnik i „czerwony” posądzony o napad na miejscowego proboszcza. Wkrótce też podczas jednej z chłopięcych zabaw niewypałami zostaje kaleką tracąc wzrok, co miejscowa społeczność uznaje za słuszną karę bożą, lecz nieszczęście to jedynie nasila wrogość wobec niego. Wskutek splotu okoliczności stary ksiądz – jedyny, który zna prawdę o niewinności chłopaka i mógłby okazać mu istotną pomoc – zachowuje w tej sprawie milczenie. Przed psychicznym załamaniem chroni Stacha tylko życzliwa mu pielęgniarka.
Film oraz powieść powstały w typowym [źródło? nieobiektywne] dla kultury późniejszego okresu gomułkowskiego nurcie zamaskowanej walki z Kościołem [źródło? nieobiektywne], mającej na celu wzbudzanie w niejawny sposób niechęci do katolickiego kleru. Twórca jednak podjął w nim zarazem problematykę ludzkiej samotności, nietolerancji i obojętności w zamkniętym środowisku prowincjonalnym. Tragedia chłopięcego kalectwa oparta jest na osobistym doświadczeniu autora powieści i scenariusza.