Milrinon

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Milrinon, badając jego różne aspekty i zagłębiając się w jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od swojego powstania do dzisiejszego znaczenia, Milrinon był przedmiotem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów, generując wszelkiego rodzaju opinie i punkty widzenia. Poprzez krytyczną i wyczerpującą analizę odkryjemy różne aspekty związane z Milrinon, od jego wpływu na kulturę popularną po rolę w globalnej gospodarce. Podobnie zbadamy jego ewolucję w czasie i jego przyszłość, próbując lepiej zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie. Badając Milrinon, mamy nadzieję zapewnić pełniejszą i wzbogacającą wizję tego tematu, który ma tak duży wpływ na nasze życie.

Milrinon
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H9N3O

Masa molowa

211,22 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

78415-72-2

PubChem

4197

DrugBank

DB00235

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

C01CE02

Milrinon, milrynonorganiczny związek chemiczny, lek pobudzający czynność serca.

Mechanizm działania

Milrinon wykazuje działanie o niezupełnie jeszcze wyjaśnionym mechanizmie na układ krążenia. Milrinon (tak jak amrynon, wesnarynon)[2] jest inhibitorem izoenzymu fosfodiesterazy III cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) w mięśniu serca i naczyń, przyśpiesza wewnątrzkomórkowe przemieszczenia jonów wapniowych i sodowych przez błony komórkowe. U pacjentów z zastoinową niewydolnością krążenia po dożylnym podaniu szybko zwiększa objętość wyrzutową i pojemność minutową serca nie wpływając na zużycie tlenu[3].

Działa bezpośrednio na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych zmniejszając obwodowy opór naczyniowy, a także zwiększa przepływ przez płucny układ naczyń włosowatych prowadząc do zmniejszenia ciśnienia w krążeniu płucnym.

Wskazania

Milrinon jest stosowany w krótkotrwałym (do 48 godzin) leczeniu dożylnym w ostrej zastoinowej niewydolności krążenia[2][4]. U chorych z migotaniem i trzepotaniem przedsionków[3].

Przeciwwskazania

  • nadwrażliwość na substancję lub jakikolwiek inny składnik preparatu
  • wady zastawek
  • świeży zawał mięśnia sercowego (brak badań klinicznych na pacjentach)
  • nie należy stosować u dzieci i w ciąży (bezpieczeństwo i skuteczność nie zostały ustalone)

Dawkowanie

Leczenie rozpoczyna się od podawania dawki nasycającej, a następnie w ciągu 15 minut należy rozpocząć ciągły wlew dożylny (dawka podtrzymująca) przez najwyżej 48 godzin.
  • bolus 25–75 ug/kg w ciągu 10–20 minut
  • wlew 0,375–0,75 ug/kg/min

Przedawkowanie

Możliwe niedociśnienie ze względu na zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego. W takim przypadku należy ograniczyć lub czasowo przerwać podawanie leku, aż stan pacjenta się ustabilizuje. Nie jest znane specyficzne antidotum.

Działania niepożądane

Preparaty

Przypisy

  1. a b c Milrinone, DrugBank , University of Alberta, DB00235 (ang.).
  2. a b Dariusz Andrzejaczak, Dorota Górska. Leki stosowane w chorobach układu krążenia a cytokiny. „Wiadomości Lekarskie”. 59 (3–4), s. 232–237, 2006. PMID: 16813270. 
  3. a b c d e Jan Kazimierz Podlewski: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading Wydawnictwa Fundacji Büchnera, 1995, s. 570. ISBN 83-85632-41-7.
  4. a b c d Milrinone Lactate (milrinone lactate) Injection, Solution. DailyMed, U.S. National Library of Medicine. . . (ang.).