Mirosław Ikonowicz

W tym artykule zbadamy wpływ Mirosław Ikonowicz na współczesne społeczeństwo. _Var1 wywołał szeroką debatę w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Jego wpływ rozprzestrzenił się na cały świat, generując sprzeczne opinie i budząc pasje w różnych sektorach społeczeństwa. W trakcie tej analizy zbadamy różne aspekty, które sprawiają, że Mirosław Ikonowicz jest tak istotny w naszej obecnej rzeczywistości, a także jego możliwą ewolucję w przyszłości. Zagłębimy się w jego pochodzenie, rozwój i rolę w codziennym życiu ludzi. Celem tego artykułu jest rzucenie światła na wpływ Mirosław Ikonowicz na współczesne społeczeństwo, dzięki wywiadom z ekspertami, danym statystycznym i konkretnym przykładom.

Mirosław Ikonowicz
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1931
Wilno

Zawód, zajęcie

dziennikarz, reportażysta

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Pracodawca

Polska Agencja Prasowa

Małżeństwo

Olga Łucek

Dzieci

Magda Gessler
Piotr Ikonowicz

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Mirosław Kazimierz[1] Ikonowicz (ur. 5 listopada 1931 w Wilnie[2]) – polski reporter, korespondent Polskiej Agencji Prasowej.

Życiorys

Jego ojciec Jan Ikonowicz był znanym prawnikiem w Wilnie[3]. Matka Halina urodziła się i uczyła w Kaliszu, jej rodzina miała włoskie korzenie, natomiast rodzina ojca Ikonowicza wywodziła się z Bałkanów[4]. Po wojnie rodzina mieszkała w Słupsku. Ikonowicz ukończył studia w Instytucie Historii na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie poznał Ryszarda Kapuścińskiego, z którym przyjaźnił się przez wiele lat.

Od 1953 pracował w Polskiej Agencji Prasowej, ponad 60 lat, co jest rekordem[5]. Był korespondentem PAP w Sofii (1956–1958), Hawanie (1963–1969), Madrycie i Lizbonie (1973–1980), Watykanie (1981–1986, 1990–1994), a także na Bliskim Wschodzie. Z Hawany jeździł do innych krajów latynoskich, a z Półwyspu Iberyjskiego do Angoli, Mozambiku i Zairu[6]. Obserwował sześć rewolucji. Był redaktorem naczelnym „Biuletynu Specjalnego” PAP. Publikuje teksty w „Polityce” i „Przeglądzie”. Przez 25 lat zajmował się relacjonowaniem pielgrzymek Jana Pawła II, był z nim w 23 krajach. W ostatnich latach pracy skupił się na tematyce kościelnej i współpracował z mediami katolickimi.

Wieloletni kontakt operacyjny Służby Bezpieczeństwa ps. Metrampaż[7][8].

Za wybitne zasługi w pracy dziennikarskiej w 2004 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Ojciec Piotra Ikonowicza i Magdaleny Gessler.

Książki

  • Hiszpania bez kastanietów (1971)
  • Wyspa nadziei (1973) – o Kubie
  • Zawód: korespondent. Wilno – Hawana – Madryt (2007)
  • Angola Express (2009)
  • Hombre Kapuściński (2011)
  • Pohulanka (2018)

Przypisy

  1. ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 listopada 2003 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. 2004 nr 16, poz. 265).
  2. ↑ Nagroda PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego. pap.pl. . pap.pl.
  3. ↑ Zawód korespondent, Ikonowicz, Mirosław wyborcza.pl.
  4. ↑ Mirosław Wklekły: Che Guevara szczerze opowiadał mi, co myśli o socjalizmie radzieckim. Rozmowa z Mirosławem Ikonowiczem. Wyborcza.pl Duży Format. . (pol.).
  5. ↑ Mirosław Ikonowicz obchodzi 60-lecie pracy w PAP dzieje.pl.
  6. ↑ „Poeta reportażu” w Lizbonie instytutksiazki.pl.
  7. ↑ W sprawie zarazy , gosc.pl (pol.).
  8. ↑ https://ksiazki.wp.pl/miroslaw-ikonowicz-6149078186022529c