W dzisiejszym świecie Miroslav Radović stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Wraz z postępem technologii i globalizacją Miroslav Radović staje się coraz ważniejszy we współczesnym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy jest to zjawisko historyczne, wybitna osobowość, aktualny temat czy jakikolwiek inny istotny aspekt, Miroslav Radović przykuł uwagę osób z różnych kultur, grup wiekowych i kontekstów. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i aspekty Miroslav Radović, analizując jego wpływ, implikacje i możliwe reperkusje w różnych obszarach.
![]() Miroslav Radović (2011) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Miroslav Radović (cyryl. Мирослав Радовић, wym. [1]; ur. 16 stycznia 1984 w Goraždach) – serbski piłkarz czarnogórskiego pochodzenia występujący na pozycji pomocnika.
Wychowanek FK Partizan, w którym rozegrał 118 oficjalnych spotkań (również w Lidze Mistrzów i Pucharze UEFA). Występował także w młodzieżowej reprezentacji Serbii i Czarnogóry. W lipcu 2006 przeszedł do drużyny ówczesnego mistrza Polski – Legii Warszawa – za kwotę ok. 800 tys. euro (niektóre źródła podają kwotę 700 tys. euro)[2]. Początkowo trudno przychodziła mu aklimatyzacja w warszawskim zespole, szczególnie, że miesiąc po przyjeździe do Warszawy zmarł mu ojciec[2].
Redakcja tygodnika Piłka Nożna w organizowanym przez siebie corocznym plebiscycie uhonorowała zawodnika, wybierając go do „Jedenastki obcokrajowców Orange Ekstraklasy” za rok 2006. Oprócz tego, w plebiscycie serwisu LegiaLive!, został wybrany piłkarzem sezonu 2006/2007 Legii Warszawa.
W marcu 2009 Radović otrzymał powołanie do reprezentacji Czarnogóry, ale odmówił występu argumentując, że czuje się Serbem[3]. W tym samym roku parafował nowy kontrakt z Legią, podpisując umowę obowiązującą do 2012.
W czerwcu 2011 Radović podpisał z Legią nową, trzyletnią umowę[4], a w październiku tego samego roku został powołany do reprezentacji Serbii na towarzyskie mecze z Hondurasem i Meksykiem. Nie pojawił się jednak na zgrupowaniu kadry ze względu na kontuzję.
23 listopada 2012, w spotkaniu z Widzewem Łódź, rozegrał swój 250. mecz w barwach Legii.
Podczas Gali Ekstraklasy w czerwcu 2014 Miroslav Radović został wyróżniony dwiema nagrodami: dla najlepszego pomocnika oraz dla najlepszego piłkarza sezonu 2013/2014. Należy dodać, że nagrody te są przyznawane przez piłkarzy oraz szkoleniowców drużyn grających w danym sezonie w Ekstraklasie.
Na początku 2015, przed dwumeczem w 1/16 Ligi Europy z Ajaxem Amsterdam, zdecydował się przenieść do Chin i podpisał kontrakt z Hebei China Fortune. W styczniu 2016 rozwiązał kontrakt z chińskim klubem, zostając wolnym zawodnikiem. Kontrowersyjna dezycja piłkarza o wyjeździe do Azji[5] nie przeszkodziła mu w zdobyciu uznania fanów – w internetowym głosowaniu wybrali go do jedenastki stulecia Legii Warszawa oraz uznali najlepszym obcokrajowcem w historii klubu[6].
Od lutego do czerwca 2016 Radović reprezentował barwy słoweńskiego klubu Olimpija Lublana, w którym sięgnął po krajowe mistrzostwo[7]. W lipcu tego samego roku został zawodnikiem Partizana Belgrad[8], z którym podpisał dwuletni kontrakt. Umowę rozwiązano, gdy 29 sierpnia piłkarz zdecydował się ponownie związać z Legią Warszawa.
19 lutego 2017, w meczu 22. kolejki Ekstraklasy z Ruchem Chorzów, zaliczył 350. występ w barwach warszawskiej drużyny, dzięki czemu stał się piątym piłkarzem Legii w historii z największą liczbą występów. Wyprzedzają go Lucjan Brychczy, Jacek Zieliński, Kazimierz Deyna oraz Jakub Rzeźniczak[9].
3 marca 2017, w meczu 24. kolejki Ekstraklasy przeciwko Zagłębiu Lubin, Radović rozegrał swój 244. mecz w najwyższej lidze, stając się rekordzistą Ekstraklasy pod względem liczby występów obcokrajowców[10].
22 kwietnia 2017, w meczu 30. kolejki przeciwko Cracovii, rozegrał 250. spotkanie w Ekstraklasie w barwach Legii Warszawa[11].
W sezonie 2017/2018, w wyniku odejścia dotychczasowego kapitana zespołu Jakuba Rzeźniczaka, Radović został wyznaczony przez trenera Jacka Magierę na kapitana Legii Warszawa[12].
W latach 2004–2005 zanotował 6 występów w reprezentacji Serbii i Czarnogóry U-21, w których zdobył 1 gola.
Klub | Sezon | Liga | Puchary krajowe | Puchary europejskie | Razem | ||||
Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||
Partizan Belgrad | 2003/04 | 18 | 3 | 4 | 1 | 1 | 0 | 23 | 4 |
2004/05 | 19 | 3 | 4 | 0 | 9 | 1 | 32 | 4 | |
2005/06 | 12 | 2 | 2 | 1 | 5 | 0 | 19 | 3 | |
Razem | 49 | 8 | 10 | 2 | 15 | 1 | 74 | 11 | |
Legia Warszawa | 2006/07 | 27 | 6 | 6 | 2 | 6 | 0 | 39 | 8 |
2007/08 | 27 | 3 | 10 | 2 | 1 | 0 | 38 | 5 | |
2008/09 | 28 | 3 | 12 | 1 | 4 | 0 | 44 | 4 | |
2009/10 | 26 | 2 | 4 | 0 | 3 | 0 | 33 | 2 | |
2010/11 | 28 | 10 | 7 | 0 | 0 | 0 | 35 | 10 | |
2011/12 | 28 | 6 | 5 | 1 | 9 | 7 | 42 | 14 | |
2012/13 | 27 | 5 | 7 | 0 | 6 | 1 | 40 | 6 | |
2013/14 | 27 | 14 | 2 | 0 | 9 | 1 | 38 | 15 | |
2014/15 | 10 | 5 | 2 | 2 | 8 | 6 | 20 | 13 | |
Razem | 228 | 54 | 55 | 8 | 46 | 15 | 329 | 77 | |
Hebei China Fortune | 2015 | 5 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 5 | 1 |
Olimpija Lublana | 2015/16 | 14 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 14 | 2 |
Partizan Belgrad | 2016/17 | 7 | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 9 | 2 |
Legia Warszawa | 2016/17 | 29 | 11 | 0 | 0 | 7 | 2 | 36 | 13 |
2017/18 | 11 | 2 | 1 | 0 | 0 | 0 | 12 | 2 | |
Razem | 40 | 13 | 1 | 0 | 7 | 2 | 48 | 15 | |
Łącznie w karierze | 343 | 80 | 66 | 10 | 70 | 18 | 479 | 108 |
Jego wyuczony zawód to kelner[15].
W 2010 zadeklarował chęć przyjęcia obywatelstwa polskiego. Rok później podjął bezpośrednie kroki zmierzające do przyznania mu dokumentu (ze względu na 5-letni czas pobytu w Polsce)[16].
Po kilku latach starań 14 stycznia 2014 otrzymał polskie obywatelstwo. 11 listopada 2014 podczas obchodów Narodowego Święta Niepodległości złożył kwiaty przy Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie jako członek delegacji byłych cudzoziemców, obecnych obywateli Rzeczypospolitej Polskiej[17].
W maju 2014 Radović poślubił swoją wieloletnią partnerkę – Sandrę. Para ma trzech synów: Nikšę (ur. 16 stycznia 2012) oraz bliźniaków: Jakova i Mateja (ur. 27 maja 2013)[18].