Mitrydates I Kallinikos
Obecnie Mitrydates I Kallinikos jest tematem na ustach wszystkich. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na gospodarkę czy wpływ na kulturę, Mitrydates I Kallinikos przyciągnął uwagę dużej liczby ludzi na całym świecie. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji Mitrydates I Kallinikos odegrał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia codziennego. W tym artykule szczegółowo zbadamy, o co chodzi w Mitrydates I Kallinikos, jakie są jego różne konsekwencje i znaczenie w dzisiejszym świecie. Mamy nadzieję, że poprzez szczegółową analizę rzucimy światło na ten bardzo istotny temat i zapewnimy naszym czytelnikom pełniejszy obraz Mitrydates I Kallinikos.
| |
| król Kommageny | |
| Okres |
od ok. 100 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci |
ok. 70 p.n.e. |
| Ojciec | |
| Matka |
Isias I |
| Żona | |
| Dzieci |
Antioch I, |
Mitrydates I Kallinikos (gr.: Μιθριδάτης Кαλλίνικος, Mithridátēs Kallínikos) (zm. ok. 70 p.n.e.) – trzeci król Kommageny z ormiańskiej dynastii Orontydów od ok. 100 p.n.e. do swej śmierci. Syn króla Kommageny Samosa Theosebesa Dikajosa i królowej Isias I.
Mitrydates przed wstąpieniem na tron poślubił księżniczkę syryjską Laodikę, córkę króla państwa Seleucydów Antiocha VIII Epifanesa Filometora Kallinikosa (Gryposa) i jego pierwszej żony Tryfajny, córki Ptolemeusza VIII Euergetesa, króla Egiptu. Ojcowie Mitrydatesa i Laodiki umówili się, by ich dzieci wzięły ślub, jako część przymierza pokoju między ich królestwami. Ok. r. 100 p.n.e. po śmierci króla Kommageny Samosa Theosebesa Dikajosa, syn objął tron jako Mitrydates I Kallinikos, a jego żona Laodika Thea Filadelf stała się królową. Mitrydates był poddany wpływom kultury greckiej. Jego przydomek Kallinikos znaczy „Wielki zwycięzca”. Ok. r. 86 p.n.e. żona urodziła mu jednego syna Antiocha, przyszłego króla Kommageny i zapewne dwie córki: Isias II Filostorgos, przyszłą żonę brata oraz Filadelfię.
Bibliografia
- Toumanoff C., Manuel de Généalogie et de Chronologie pour l’histoire de la Caucasie Chrétienne (Arménie – Géorgie – Albanie), Edizioni Aquila, Roma 1976, s. 407 (tabl. 86).