Monareczka płaczliwa

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Monareczka płaczliwa, temat, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od wpływu na współczesne społeczeństwo po znaczenie historyczne, Monareczka płaczliwa był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych sferach. Dzięki tej wyczerpującej analizie przyjrzymy się wielu aspektom, które sprawiają, że Monareczka płaczliwa jest tematem o ogromnym znaczeniu w obecnym kontekście. Zajmiemy się jego początkami, ewolucją i możliwym przyszłym rozwojem, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję Monareczka płaczliwa. Dołącz do nas w tej podróży po temacie, który nigdy nie przestaje zaskakiwać i urzekać!

Monareczka płaczliwa
Symposiachrus infelix[1]
(P.L. Sclater, 1877)
Ilustracja
Monareczka płaczliwa na XIX-wiecznej ilustracji
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

monarki

Rodzaj

Symposiachrus

Gatunek

monareczka płaczliwa

Synonimy
  • Monarcha infelix P.L. Sclater, 1877[2]
  • Symposiarchus infelix (P.L. Sclater, 1877)
Podgatunki
  • S. i. infelix (P.L. Sclater, 1877)
  • S. i. coultasi (Mayr, 1955)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Monareczka płaczliwa[4], monarka płaczliwa[5] (Symposiachrus infelix) – gatunek małego ptaka z rodziny monarek (Monarchidae). Jest endemitem Wysp Admiralicji należących do Papui-Nowej Gwinei. Jego naturalne siedliska to subtropikalne lub tropikalne wilgotne lasy nizinne oraz subtropikalne lub tropikalne lasy namorzynowe. Jest bliski zagrożenia wyginięciem ze względu na utratę siedlisk.

Taksonomia

Ptak został pierwotnie umieszczony w rodzaju Monarcha, następnie przeniesiony do Symposiachrus w 2009[6].

Podgatunki

Wyróżnia się dwa podgatunki[4][7][8]:

  • S. i. infelix (P.L. Sclater, 1877) – monareczka płaczliwa – występujący na wyspie Manus,
  • S. i. coultasi (Mayr, 1955) – monareczka białoplama – występujący na wyspach Tong i Rambutyo.

Morfologia

Obie płcie są do siebie podobne[7]. Głowa i pierś w większości czarne, z dużą białą łatą od ucha po boki szyi, biały także brzuch. Wierzch ciała i skrzydła czarne z dużą białą plamą na skrzydle. Ogon czarny z białymi piórami zewnętrznymi[9] (podgatunek coultasi ma ogon biały z czarnymi końcówkami środkowych sterówek[7]). Długość ciała 14,5–15 cm[7].

Występowanie

Monareczka płaczliwa jest endemitem Wysp Admiralicji należących do Papui-Nowej Gwinei. Zasięg występowania (Extent of Occurrence, EOO) obejmuje 13 800 km²[10]. Występuje w większości siedlisk z zadrzewieniami[9]. Zasiedla lasy pierwotne, a także lasy wtórne i zadrzewienia, zarośla i namorzyny[7]. Ptak nie migruje[3].

Zachowanie

Wokalizacja obejmuje serię wysokich gwizdów i skrzeczących dźwięków[9]. Sporadycznie unosi ogon, gdy jest zaniepokojony[7].

Zdobywanie pokarmu

Brak informacji na temat diety. Zazwyczaj żeruje samotnie lub w parach. Żywi się na niższych i średnich poziomach drzew leśnych[7].

Status i zagrożenia

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody gatunek został zaliczony do kategorii NT (ang. Near Threatened – bliski zagrożenia). BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za malejący[3]. Gatunek ten ma ograniczony zasięg i uważa się, że obszar i jakość jego siedlisk stale się pogarszają. Wielkość populacji nie została określona ilościowo[10].

Przypisy

  1. ↑ Symposiachrus infelix, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ D. Lepage: Manus Monarch Symposiachrus infelix. Avibase . . (ang.).
  3. ↑ a b c Symposiachrus infelix, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ a b P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Monarchidae Bonaparte, 1854 – monarki – Monarchs (wersja: 2022-08-28). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
  5. ↑ P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 332, 1999. 
  6. ↑ IOC Bird List v2.0. 2009. . (ang.).
  7. ↑ a b c d e f g P. Clement: Manus Monarch (Symposiachrus infelix), version 1.0. Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) . Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. . (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). . (ang.).
  9. ↑ a b c Manus monarch, eBird , Cornell Lab of Ornithology (ang.).
  10. ↑ a b Species factsheet: Symposiachrus infelix , BirdLife International (ang.).

Linki zewnętrzne