Mosze Ze’ew Feldman

Dziś Mosze Ze’ew Feldman stał się podstawową kwestią we współczesnym społeczeństwie, wywierając ogromny wpływ na różne obszary naszego życia. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę technologiczną, społeczną, polityczną czy ekonomiczną, Mosze Ze’ew Feldman zdołał wpłynąć na nasze decyzje i sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. Wraz z ciągłym postępem technologii i globalizacją, Mosze Ze’ew Feldman stał się punktem odniesienia do zrozumienia złożoności naszych interakcji i tego, jak wpływają one na naszą rzeczywistość. W tym artykule zbadamy wpływ Mosze Ze’ew Feldman na dzisiejsze społeczeństwo i sposób, w jaki ukształtował on sposób, w jaki myślimy i działamy w świecie, w którym żyjemy.

Mosze Ze’ew Feldman
‏משה זאב פלדמן‎
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1930
Eisenstadt,
Austria

Data i miejsce śmierci

9 lutego 1997
Izrael

Wiceminister pracy i opieki społecznej
w III rządzie Szamira
Okres

od 22 grudnia 1988
do 31 października 1989

Przynależność polityczna

Agudat Israel

Poseł do Knesetu
Okres

od 21 listopada 1988
do 13 lipca 1992

Przynależność polityczna

Agudat Israel

Przewodniczący Agudat Israel
Okres

od 1992
do 9 lutego 1997

Przynależność polityczna

Agudat Israel

Mosze Ze’ew Feldman (hebr.: משה זאב פלדמן, ang.: Moshe Ze'ev Feldman, Moseh Zeev Feldman, ur. 14 listopada 1930 w Eisenstadt, zm. 9 lutego 1997 w Izraelu) – izraelski rabin i polityk, rosz jesziwa kilku szkół talmudycznych, w latach 1988–1989 wiceminister pracy i opieki społecznej, latach 1988–1992 poseł do Knesetu, przewodniczący partii Agudat Israel.

Życiorys

Urodził się 14 listopada 1930 w Eisenstadt, w ówczesnej Republice Austriackiej[1] Pochodził z chasydzkiej dynastii Ger, wywodzącej się z Góry Kalwarii[2]. Przed II wojną światową jego rodzina wyemigrowała do Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył szkołę średnią i różne jesziwy. W 1949 dokonał alii do nowo powstałego Państwa Izrael. Uzyskał smichę rabinacką[1].

Kierował kilkoma jesziwami – „Omar Emet” oraz „Karlin” w Bene Berak, „Bet Jisra’el” w Aszdod i „Aguda” w Kefar Sawie. Kierował także komisją publiczną ds. osadzenia społeczności chasydzkiej w kibucu Chacor oraz był członkiem zarządu międzynarodowego przedsiębiorstwa „Shas Enterprise”[1].

W polityce związał się z ortodoksyjną chasydzką partią Agudat Israel, powołaną w 1912 w Katowicach[3]. Był wieloletnim członkiem zarządu partii, zasiadał także w egzekutywie Światowej Federacji Agudat Israel[1]. Jedyny raz został wybrany posłem w wyborach parlamentarnych w 1988. W dwunastym Knesecie był przewodniczącym frakcji Agudy oraz przewodniczył prestiżowej komisji finansów, zasiadał także w komisji konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości oraz komitecie wspólnym ds. budżetu Knesetu[1][2]. 22 grudnia znalazł się w składzie nowo powołanego rządu zgody narodowej Icchaka Szamira jako wiceminister w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej, kierowanym przez samego premiera. Był jedynym przedstawicielem Agudat Israel w rządzie, pozostał na stanowisku do 31 października 1989[4]. Pod wpływem przywódcy dynastii Ger, rabina Pinchasa Menachema Altera, nie wystartował w wyborach w 1992, w których Aguda wystartowała w koalicji ze Sztandarem Tory jako Zjednoczony Judaizm Tory[2]. Został jednak przewodniczącym partii[5] i pozostał nim aż do śmierci[2].

Zmarł 9 lutego 1997 w Izraelu, po wieloletniej walce z rakiem[2][5]. W jego pogrzebie w Jerozolimie wzięło udział tysiące jego uczniów i wielbicieli[2].

Przypisy