Obecnie Muza Konsułowa jest istotnym tematem, który nabrał ogromnego znaczenia w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i zmianami w dynamice społecznej, Muza Konsułowa przyciągnął uwagę szerokiego grona odbiorców. Od swoich początków do chwili obecnej Muza Konsułowa był przedmiotem badań, debat i refleksji, które przyczyniły się do jego ewolucji i zrozumienia. W tym artykule zbadamy różne aspekty Muza Konsułowa, analizując jego wpływ na życie codzienne, jego implikacje w różnych obszarach oraz przyszłe perspektywy przewidziane dla tego tematu.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
architekt |
Muza Borysiwna Konsułowa (ur. 20 lipca 1921 w Romaniwce w rejonie konstantynowskim, zm. 18 marca 2019) – ukraińska architekt.
Urodziła się 20 lipca 1922 we wsi Romaniwka rejonu konstantynowskiego obwodu donieckiego. W dzieciństwie pobierała profesjonalną edukację muzyczną. W 1941 wyjechała do Moskwy i rozpoczęła studia architektoniczne w Instytucie Architektury pod kierunkiem Michaiła Barszcza, Georgija Zunblata, Borysa Barchina i Jurija Jarałowa. Po ukończeniu studiów w 1947 została skierowana do Lwowa, gdzie podjęła pracę w Instytucie Architektów „Lwiwproekt”. W 1952 została członkiem Związku Architektów, od 1951 do 1957 uczęszczała na studia podyplomowe w Zakładzie Naukowo-Doświadczalnym Instytutu Architektury Akademii Budownictwa w Kijowie. W 1963 obroniła pracę doktorską, w 1964 wzięła udział w konkursie na asystenta profesora architektury, pełniła tę funkcję od 1966 na Politechnice Lwowskiej. Za projekt gmachu wydziału energetycznego Politechniki Lwowskiej otrzymała w 1978 nagrodę Rady Ministrów ZSRR. Razem z zespołem swoich studentów sporządziła projekty restauracji zamków na Ziemi Lwowskiej. Jest autorką licznych felietonów i artykułów na temat architektury.
Jej mężem był Anatolij Konsułow.