Mykoła Holakow

W dzisiejszym świecie Mykoła Holakow stał się tematem o ogromnym znaczeniu i znaczeniu. Jest wiele osób, na które Mykoła Holakow w ten czy inny sposób wpływa i dlatego istotne jest podejście do tego problemu z różnych perspektyw. W tym artykule zagłębimy się w analizę Mykoła Holakow, badając jej implikacje, ewolucję w czasie i wpływ na obecne społeczeństwo. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu będziemy starali się lepiej zrozumieć Mykoła Holakow i zaoferować nowe spostrzeżenia i refleksje, które wzbogacą debatę na ten temat.

Mykoła Holakow
Микола Голяков
Pełne imię i nazwisko

Mykoła Archypowycz Holakow

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1926
Drużkiwka

Data śmierci

17 października 1985

Wzrost

172 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1947–1950 OBO/BO Kijów ? (?)
1951–1952 Dynamo Kijów 31 (0)
1953–1954 Łokomotyw Charków 26 (0)
1955–1958 OBO/SKWO Kijów 122 (3)
1959–1960 Czornomoreć Odessa 50 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1961–1962 Czornomoreć Odessa (asystent)
1963 Budiwelnyk Chersoń
1965 Łokomotyw Chersoń
1966 Dynamo Chmielnicki (asystent)
1970 Awanhard Żółte Wody
1973 Łokomotyw Chersoń (asystent)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mykoła Archypowycz Holakow, ukr. Микола Архипович Голяков, ros. Николай Архипович Голяков, Nikołaj Archipowicz Golakow (ur. 17 listopada 1926 w Drużkiwce, zm. 17 października 1985) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Zaczął grać w piłkę nożną na boiskach rodzimej Drużkiwki. Po ataku Niemiec na ZSRR w wieku 15 lat zgłosił się jako ochotnik do Armii Czerwonej. Z walkami doszedł do Rumunii, gdzie zakończył działania bojowe w 1944 roku. Będąc w wojsku nadal grał w piłkę nożną w składzie różnych drużyn wojskowych, a w roku 1947 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie OBO Kijów. W 1951 został zaproszony do Dynama Kijów. Na początku 1952 został powołany do reprezentacji ZSRR, aby przygotować się do udziału w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach. Jednak podczas zgrupowania doznał ciężkiej kontuzji, przez co był zmuszony opuścić większość sezonu. Aby powrócić do formy sportowej w 1953 przeniósł się do Charkowa, gdzie przez dwa sezony bronił barw miejscowego Lokomotywa. Po rehabilitacji w 1954 powrócił do Kijowa, gdzie został piłkarzem wojskowego OBO Kijów, który potem zmienił nazwę na SKWO. W 1959 przeszedł do Czornomorca Odessa, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1960.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniowca. W 1961 dołączył do sztabu szkoleniowego Czornomorca Odessa. W 1963 prowadził Budiwelnyk Chersoń. W 1965 ponownie stał na czele chersońskiego klubu, który już nazywał się Łokomotyw Chersoń[1]. W 1966 pomagał trenować Dynamo Chmielnicki. Na początku 1970 został zaproszony na stanowisko starszego trenera Awanharda Żółte Wody, którym kierował do 17 maja 1970[2].

W 1973 ponownie pracował w Łokomotywie Chersoń, tym razem na stanowisku asystenta trenera[3].

17 października 1985 zmarł w wieku 59 lat[4].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

OBO Kijów

Sukcesy trenerskie

Łokomotyw Chersoń
  • mistrz obwodu chersońskiego: 1963, 1965

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Новости Херсонский футбол: от истоков до наших дней :: Херсон Инфо
  2. ↑ Персоналии желтоводского футбола by Василь Гнатюк. стр.82
  3. ↑ Новости Херсонский футбол: от истоков до наших дней :: Херсон Инфо
  4. ↑ НИКОЛАЙ ГОЛЯКОВ – ИЗ КОГОРТЫ, ВОЗРОЖДАВШИХ "ДИНАМО"

Bibliografia

Kariera szkoleniowa
Trenerzy Krystału Chersoń
  1. ↑ a b c d e f g tymczasowo
Trenerzy Awanharda Żółte Wody