Myszoskok

W dzisiejszym świecie Myszoskok stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i zmianami w kontekście społecznym, Myszoskok zyskuje coraz większe znaczenie, wpływając na podstawowe aspekty codziennego życia. Niezależnie od tego, czy jest przedmiotem badań, bohaterem debat publicznych, czy motorem przemian w różnych obszarach, Myszoskok wywiera znaczący wpływ na sposób, w jaki ludzie postrzegają świat i odnoszą się do siebie. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ i znaczenie Myszoskok we współczesnym społeczeństwie, analizując jego implikacje i zasięg w różnych aspektach dzisiejszego życia.

Myszoskok
Eozapus
Preble, 1899[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

skoczkowce

Rodzina

skoczomyszki

Rodzaj

myszoskok

Typ nomenklatoryczny

Zapus setchuanus de Pousargues, 1896

Synonimy
Gatunki

7 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Myszoskok[3] (Eozapus) – rodzaj ssaków z rodziny skoczomyszek (Zapodidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujący endemicznie w Chińskiej Republice Ludowej[4][5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 65–100 mm, długość ogona 115–144 mm; masa ciała 15–20 g[6][7].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1899 roku amerykański przyrodnik Edward Alexander Preble w artykule zatytułowanym Rewizja myszoskoczków z rodzaju Zapus, opublikowanego w czasopiśmie „North American Fauna”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) myszoskok górski (E. setchuanus).

Etymologia

  • Eozapus: gr. εως eōs lub ηως ēōs ‘świt’; rodzaj Zapus Coues, 1875 (skoczomyszka)[8].
  • Protozapus: gr. πρωτος prōtos ‘pierwszy, przed’; rodzaj Zapus Coues, 1875 (skoczomyszka)[2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Protozapus intermedius Bachmayer & R.E. Wilson, 1970

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[9][7][4][3]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[3] Podgatunki[6][4][7] Rozmieszczenie geograficzne[6][4][7] Podstawowe wymiary[6][7][a] Status
IUCN[10]
Eozapus setchuanus (de Pousargues, 1896) myszoskok górski gatunek monotypowy Qinghai, Gansu, Syczuan i północno-zachodni Junnan; zakres wysokości: 1780–4000 m n.p.m. DC: 7–10 cm
DO: 11,5–14,4 cm
MC: 15–20 g
 LC 
Eozapus vicinus (O. Thomas, 1912) gatunek monotypowy Syczuan, Gansu, Ningxia i Shaanxi DC: 7–10 cm
DO: 11,5–14,4 cm
MC: 15–20 g
 NE 
Eozapus wanglangensis Yang Siyu, Liu Shaoying & Chen Shunde, 2025 gatunek monotypowy[11] znany tylko z miejsca typowego w Syczuanie; zakres wysokości: 1800–3100 m n.p.m. DC: 6,5–7,8 cm[11]
DO: 12–13,2 cm[11]
MC: brak danych[11]
 NE 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski;  NE gatunki niepoddane jeszcze ocenie.

Opisano również gatunki wymarłe:

Uwagi

  1. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

  1. a b E.A. Preble. Revision of the jumping mice of the genus Zapus. „North American Fauna”. 15, s. 37, 1899. (ang.). 
  2. a b Bachmayer i Wilson 1970 ↓, s. 566.
  3. a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 318. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Eozapus. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) . Johns Hopkins University Press, 2005. .
  6. a b c d J. Whitaker: Family Zapodidae (Jumping Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 56. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  7. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 205. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 266, 1904. (ang.). 
  9. C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) . American Society of Mammalogists. . (ang.).
  10. Taxonomy: Eozapus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. . (ang.).
  11. a b c d S. Yang, F. Xie, C. Zhou, Z. Zhang, X. Wang, S. Liu & S. Chen. Molecular phylogeny and taxonomy of the genus Eozapus (Mammalia, Rodentia, Zapodidae) with the description of a new species. „Zoosystematics and Evolution”. 101 (2), s. 605, 2025. (ang.). 
  12. Bachmayer i Wilson 1970 ↓, s. 567.
  13. 邱铸鼎 & 李强 / Z.-d. Qiu & Q. Li. 内蒙古中部新近纪啮齿类动物 / Neogene rodents from central Nei Mongol, China. „中国古生物志 总号 / Palaeontologia Sinica”. New series C. 30 (187), s. 1–684, 2016. (chiń. • ang.). 
  14. А.В. Lopatin & V.S. Zazhigin. The history of the Dipodoidea (Rodentia, Mammalia) in the Miocene of Asia: 2. Zapodidae. „Paleontological Journal”. 34 (4), s. 452, 2000. (ang.). 
  15. V. Fahlbusch. The Neogene mammalian faunas of Ertemte and Harr Obo in Inner Mongolia (Nei Mongol), China. – 10. Eozapus (Rodentia). „Senckenbergiana lethaea”. 72 (3–4), s. 199–217, 1992. (ang.). 

Bibliografia