NGC 2244

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat NGC 2244, analizując jego pochodzenie, dzisiejsze znaczenie i wpływ na różne obszary społeczeństwa. NGC 2244 wzbudził duże zainteresowanie opinii publicznej, wywołując debaty i dyskusje na temat jego implikacji i konsekwencji. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy wszystkie aspekty związane z NGC 2244, od jego historii po możliwy przyszły rozwój, w celu zapewnienia kompleksowego i aktualnego spojrzenia na ten temat, który przyciągnął tak wiele uwagi w ostatnich latach.

NGC 2244
Ilustracja
Zdjęcie gromady NGC 2244; przykrótkim czasie naświetlania otaczająca ją mgławica Rozeta jest słabo widoczna.
Odkrywca

John Flamsteed

Data odkrycia

17 lutego 1690

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Jednorożec

Typ

otwarta, II3p

Rektascensja

06h 31m 55,5s

Deklinacja

+04° 56′ 35″

Odległość

5414 ly (1660 pc[1])

Jasność obserwowana

4,8 m

Rozmiar kątowy

24,0'[2], 29'[1] lub 20'[3]

Charakterystyka fizyczna
Masa

625 M☉[3]

Alternatywne oznaczenia
NGC 2239, OCL 515
Multimedia w Wikimedia Commons

NGC 2244 (również NGC 2239 lub OCL 515) – gromada otwarta znajdująca się w gwiazdozbiorze Jednorożca. Zawiera młode i jasne gwiazdy, które powstały około 4 milionów lat temu z materii mgławicy Rozeta[4]. Jej jasność widzialna wynosi 4,8m i jest oddalona od Ziemi o około 5,4 tys. lat świetlnych.

Zdjęcie gromady NGC 2244 w podczerwieni wykonane przez Kosmiczny Teleskop Spitzera.

Gromada ta została odkryta 17 lutego 1690 roku przez Johna Flamsteeda. W marcu 1830 roku obserwował ją John Herschel, jego obserwacja została skatalogowana przez Dreyera jako NGC 2239[2].

Niektórzy autorzy nazwę NGC 2239 stosują dla innej gromady otwartej, widocznej w tle mgławicy Rozeta, na zachód od jej środka. Gromada ta znajduje się w odległości ok. 12,7 tys. lat świetlnych od Ziemi[1][3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Wilton Dias et al: Catalog of Optically Visible Open Clusters and Candidates. Departamento de Astronomia, 2014-05-24. .
  2. ↑ a b Courtney Seligman: NGC 2239. Celestial Atlas. . (ang.).
  3. ↑ a b c d C. Bonatto, E. Bica. Probing the age and structure of the nearby very young open clusters NGC 2244 and 2239. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 394 (4), s. 2127–2140, 2009-04-21. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2009.14474.x. (ang.). 
  4. ↑ NGC 2244 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

Linki zewnętrzne