W dzisiejszym świecie Nabu-apla-iddina to temat, który nabrał niespotykanego dotąd znaczenia. Jej wpływ rozciąga się na wszystkie obszary życia codziennego, od polityki po kulturę popularną, poprzez technologię i społeczeństwo. Z biegiem czasu Nabu-apla-iddina stał się zjawiskiem, które nie rozróżnia granic i barier, gdyż jego oddziaływanie przekracza wszelkie konteksty i rzeczywistości. W tym artykule szczegółowo zbadamy wiele aspektów Nabu-apla-iddina, analizując jego implikacje i konsekwencje w różnych obszarach codziennego życia.
![]() Tabliczka z przedstawieniem Nabu-apla-iddiny (po prawej) zawierająca potwierdzenie nadania ziemi kapłanowi noszącemu to samo imię co król | |
król Babilonu | |
Okres |
od ok. 870 p.n.e. |
---|---|
Dane biograficzne | |
Ojciec | |
Dzieci |
Nabu-apla-iddina (akad. Nabû-apla-iddina, tłum. „(bóg) Nabu dał następcę”) – szósty król Babilonii z tzw. dynastii E, syn i następca Nabu-szuma-ukina I. Początek jego panowania, którego długość jest nieznana, datowany jest na ok. 870 r. p.n.e. Był zdolnym władcą, którego rządy przyniosły Babilonii pomyślność i stabilizację oraz zapoczątkowały okres kulturalnego renesansu. Utrzymywał dobre stosunki z Asyrią, a w ostatnich latach swego panowania zawarł traktat pokojowy z królem asyryjskim Salmanasarem III. Udało mu się pokonać Sutejów i powstrzymać ich wypady na terytorium jego państwa. Jego liczne inskrypcje upamiętniają przywrócenie dawnej świetności centrom kultowym i ustanowienie nowych rytuałów i ofiar dla świątyń w całym kraju.