W tym artykule zbadamy ekscytujący świat Nailbomb i wszystkie związane z nim aspekty. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Nailbomb to temat zasługujący na szczegółową i przemyślaną uwagę. Idąc tym tropem, przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach, a także kontrowersje i debaty, które go otaczają. Przyjmując krytyczne i obiektywne podejście, zagłębimy się w Nailbomb, aby zrozumieć jego znaczenie i dzisiejsze wyzwania. Ten artykuł niewątpliwie zapewni kompleksowy przegląd Nailbomb i pozostawi czytelnikowi większe zrozumienie i uznanie dla tego tematu.
![]() | |
Rok założenia | |
---|---|
Rok rozwiązania | |
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Wydawnictwo | |
Powiązania |
Sepultura, Fudge Tunnel |
Skład | |
Max Cavalera Alex Newport |
Nailbomb – grupa muzyczna, utworzona jako projekt poboczny przez Maxa Cavalerę (wówczas lidera zespołu Sepultura) i Alexa Newporta (Fudge Tunnel). Formacja reprezentowała brzmienie na pograniczu thrash i industrial metalu oraz hardcore punka.
Około 1991 Max Cavalera zafascynował się albumem Hate Songs in E Minor grupy Fudge Tunnel, która w związku z tym występowała u boku Sepultury na trasie po Europie od marca 1992[1][2]. Jej lider Alex Newport związał się wówczas z pasierbicą Maxa, Christiną, po czym zamieszkał w Phoenix, gdzie mieszkała rodzina Cavalera[3]. Start projektu sięga czasu na początku 1993[4]. Obaj muzycy razem improwizowali i ćwiczyli, a za sugestią żony Maxa, Glorii, postanowili nagrać tworzoną muzykę[3]. Pierwotnie projekt był określany nieformalnie jako Hate Project, a potem Sick Man[5]. Ostatecznie przyjęto nazwę Nailbomb, prawdopodobnie wymyśloną przez Newporta, oznaczającą bombę siejącą spustoszenie umieszczonymi w niej gwoździami[5].
Przy nagraniach albumu korzystali z automatu perkusyjnego, używali inne dźwięki, m.in. z samplera, pralki do prania, odgłosy hamujących opon samochodowych[6]. W warstwie tekstowej piosenki odnosiły się do nienawiści i przemocy[7]. Projekt był awizowany oficjalnie jako bękart Sepultury i Fudge Tunnel[7].
W 1994 został wydany album studyjny, zatytułowany Point Blank. W nagraniach uczestniczyli gościnne Dino Cazares z Fear Factory oraz Igor Cavalera i Andreas Kisser z Sepultury[4]. Ten ostatni miał pretensje do Maxa Cavalery o spożytkowanie udanych riffów na projekt zamiast użycie je do twórczości Sepultury[8].
Point Blank był jedynym albumem studyjnym wydanym w ramach projektu[9]. Koncertowanie tego projektu było wykluczone z uwagi na niechęć Newporta do żywiołowej publiczności[10]. Jedyny koncert Nailbomb to występ na festiwalu Dynamo Open Air w Eindhoven 3 czerwca 1995, gdzie grupa miała status gwiazdy[9][11]. Widownia liczyła około 120 tys. ludzi[9]. Występ został zarejestrowany i wydany na płycie kompaktowej Proud to Commit Commercial Suicide, a także na DVD Live at Dynamo. W tymże koncercie Nailbomb wystąpił w zaaranżowanym składzie, w którym znaleźli się perkusiści Igor Cavalera z Sepultury, D.H. Peligro z Dead Kennedys, Barry z Tribe After Tribe, basista Dave Edwardson z Neurosis, zaś samplami zajmował się Rhys Fulber z Front Line Assembly[9]. W utworze „Sick Life” wystąpił Evan Seinfeld z Biohazard[12]. Na tymże albumie umieszczono także dwa nowe utwory studyjne[12].
Podczas imprezy pt. „Max Cavalera Dynasty Show”, która odbyła się 9 listopada 2024 w Tempe (Arizona), Max Cavalera zagrał koncert Nailbomb tym samym reaktywując projekt na jeden występ[13].
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[14]
Główni muzycy - założyciele zespołu
Pozostali muzycy - studyjni członkowie, goście studyjni oraz muzycy grający podczas koncertów
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[14][15]