W dzisiejszym świecie Nataniel (Leandrow) stał się bardzo istotnym tematem. Wywierając znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, Nataniel (Leandrow) przykuł uwagę wielu ekspertów i uczonych pragnących zrozumieć jego wpływ i implikacje. Od momentu powstania do chwili obecnej Nataniel (Leandrow) wywołał debaty, dyskusje i refleksje w różnych obszarach, w tym w polityce, ekonomii, kulturze i technologii. W tym artykule szczegółowo zbadamy zjawisko Nataniel (Leandrow), analizując jego pochodzenie, obecny rozwój i możliwe przyszłe trendy.
Nikołaj Leandrow | |
Biskup jekaterynburski i irbicki | |
![]() | |
Kraj działania | |
---|---|
Data urodzenia |
10 listopada 1813 |
Data śmierci |
10 stycznia 1888 |
Biskup jekaterynburski | |
Okres sprawowania |
1885–1888 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
1873 |
Prezbiterat |
1834 |
Chirotonia biskupia |
1 października 1878 |
Nataniel, imię świeckie Nikołaj Ignatjewicz Leandrow (ur. 18 listopada?/30 listopada 1813, zm. 29 grudnia 1887?/10 stycznia 1888) − rosyjski biskup prawosławny.
Był synem kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne w Jarosławiu i w 1834 został wyświęcony na kapłana. Po czternastu latach został protoprezbiterem. W 1855 został kapelanem cerkwi dworskiej w Korobowie. W 1872 został skierowany do monasteru z przyznaniem emerytury. Rok później złożył wieczyste śluby mnisze, przyjął imię Nataniel i z godnością archimandryty został przełożonym monasteru Objawienia Pańskiego i św. Abrahama w Rostowie[1].
1 października 1878 przyjął chirotonię na biskupa sarapulskiego, wikariusza eparchii wiackiej. Od 1882 był wikariuszem eparchii permskiej z tytułem biskupa jekaterynburskiego, zaś od 1885 – ordynariuszem samodzielnej eparchii jekaterynburskiej. Odbywał liczne podróże duszpasterskie, jako pierwszy biskup prawosławny odwiedził Mansów. Trzy lata później zmarł[1].