Nikołaj von Essen

W dzisiejszym świecie Nikołaj von Essen to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje dla gospodarki światowej, Nikołaj von Essen był przedmiotem debaty i kontrowersji. Wraz z postępem technologicznym i zmianami w społecznościach Nikołaj von Essen przejął wiodącą rolę w codziennym życiu ludzi. W tym artykule zbadamy różne aspekty Nikołaj von Essen, analizując jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i badając możliwe implikacje na przyszłość.

Nikołaj Essen
Николай Оттович фон Эссен
Ilustracja
Nikołaj Essen w 1915 roku
admirał admirał
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1860
Petersburg

Data i miejsce śmierci

7 maja 1915
Rewel

Przebieg służby
Lata służby

1880–1915

Siły zbrojne

 Rosyjska Carska MW

Jednostki

torpedowiec, kanonierka, krążownik „Nowik”, pancernik „Siewastopol”(inne języki), krążownik pancerny „Ruryk”

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska,
I wojna światowa

Odznaczenia
Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Broń Złota „Za Waleczność” Krzyż Złoty Orderu Zbawiciela (Grecja) Kawaler Orderu Daniły I (Czarnogóra) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Czarnej Kawaler Komandor Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (KCVO) Komandor 1. klasy Orderu Miecza (Szwecja) Krzyż Wielki Orderu Danebroga (Dania)
Multimedia w Wikimedia Commons

Nikołaj Ottowicz von Essen (ros., Николай Оттович фон Эссен; ur. 29 listopada?/11 grudnia 1860 w Petersburgu, zm. 7 maja 1915 w Rewlu) – rosyjski wojskowy, admirał.

Życiorys

Absolwent petersburskiego Morskiego Korpusu Kadetów z 1880 i Nikołajewskiej Akademii Morskiej z 1886 roku. Od 1897 roku dowodził okrętami Marynarki Rosyjskiej, coraz większej rangi. W 1902 roku mianowany dowódcą krążownika „Nowik”, a od 30 marca 1904 (17 marca starego stylu) pancernika „Siewastopol”(inne języki), na których to okrętach brał udział w obronie Port Artur podczas wojny rosyjsko-japońskiej w 1904. Jako jedyny z dowódców wykazywał inicjatywę bojową w końcowej fazie oblężenia, wyprowadzając swój pancernik spod ostrzału dział lądowych na zewnętrzną redę bazy, gdzie odpierał ataki japońskich sił lekkich i w końcu ostatniego dnia obrony 2 stycznia 1905 samozatopił tam okręt, dzięki temu jako jedyny nie został on zdobyty przez Japończyków.

W 1905 roku awansowany na kierownicze stanowisko w Sztabie Głównym Floty, w latach 1908–1909 dowódca Połączonych Oddziałów Floty Bałtyckiej, od 1909 do 1915 dowódca Floty Bałtyckiej. W 1913 mianowany admirałem. W 1905 odznaczony orderem św. Jerzego 4 klasy.

Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym w Petersburgu.

Pochodził z rodu szlachty inflanckiej mieszkającej na terenach Liwonii (obecna Łotwa) i Estonii, a której przedstawiciele służyli w aparacie administracyjnym i korpusie oficerskim w Szwecji, Rosji, Finlandii. Jego młodszy brat Anton von Essen pełnił obowiązki przedostatniego generała-gubernatora warszawskiego. Jego ojciec Otto Wasilijewicz był wiceministrem sprawiedliwości.

Ordery i odznaczenia

Bibliografia