Ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów w Konewce

W tym artykule dokładnie zbadamy Ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów w Konewce i jego liczne implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę popularną, Ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów w Konewce był przedmiotem debaty i analiz w różnych obszarach. Przez lata Ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów w Konewce okazał się tematem interesującym nie tylko specjalistów i naukowców, ale także ogół społeczeństwa. W tym artykule postaramy się rzucić światło na najważniejsze aspekty Ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów w Konewce, analizując jego ewolucję w czasie i badając różne punkty widzenia na ten temat. Przygotuj się na intrygującą podróż odkrywczą na temat Ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów w Konewce i jego wielu aspektów!

Ośrodek wypoczynkowy URM, nazywany „Willą Gierka” – willa wybudowana blisko trasy Katowice-Warszawa, obok wsi Konewka, koło Spały, w województwie łódzkim przez 7 Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany NJW MSW[1].

Historia

Załoga Ochronna tzw. Willi Gierka na tle koszar, 1975

Rezydencja Urzędu Rady Ministrów obejmowała ok. 114 hektarów lasu. Wybudowano ją w latach 1972–1973, na leśnej polanie w lasach spalskich, w odległości około 3 km od Konewki. Nazwa wzięła się stąd, że bywał tu I sekretarz KC PZPR Edward Gierek, często z rodziną. W willi były m.in. sala kinowa z kominkiem, sala gimnastyczna, a także niewielki basen kąpielowy i sauna[2]. Do ośrodka prowadziły leśne drogi, jedna od trasy Warszawa – Katowice, przez Glinnik dla kolumn rządowych, druga przez Konewkę dla wojska – ochrony obiektu. Na terenie ośrodka wybudowano zaporę i zalew na rzece Gać, która przepływa przez teren byłego ośrodka, z wyspą i mostkiem prowadzącym na tę wyspę[3]. Ośrodek miał lądowisko dla helikopterów[1].

Wraz z obiektem głównym – Willą, wybudowano garaże dla samochodów BOR-u, stację paliw, kotłownię, hotel dla ochrony z BOR-u, centralę telefoniczną, stację transformatorową, kanalizację i wodociąg. Obiekt był wówczas tajny. Oficjalna nazwa ośrodka to Obiekt 301 Spała. Teren ogrodzono siatką metalową, na 2 bramach wjazdowych wybudowano wartownie. Przed zamknięciem ogrodzenia wypłoszono z całego terenu zwierzynę leśną, by wyeliminować zagrożenie wścieklizną[1].

Cały kompleks był ochraniany przez około 40 żołnierzy z Warszawskiej Jednostki MSW im. Czwartaków AL, stacjonujących w wybudowanych na terenie ośrodka koszarach. Załoga ochronna była zmieniana co pół roku, stanowili ją żołnierze po 1,5 roku pełnienia służby wartowniczej na obiektach rządowych w Warszawie[1][2].

W czasie gdy przebywali w ośrodku członkowie Rządu, na pobliskim lotnisku wojskowym w Nowym Glinniku obowiązywał zakaz lotów[1].

Ośrodek istniał do 1981 roku, kiedy to od Urzędu Rady Ministrów obiekt przejął Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Łodzi[2].

Własność LOT

Trzy lata później LOT wydzierżawił ośrodek od Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Łodzi i utworzył ośrodek szkolno-wypoczynkowy dla pracowników firmy i ich rodzin. Przebudowano Willę i koszary dostosowując je do wymogów wczasów pracowniczych i kolonii[2]. W 2003 roku LOT nie przedłużył umowy dalszej dzierżawy obiektu z Lasami Państwowymi. Nowoczesne budynki i wyposażenie przeszły ponownie pod Kancelarię Prezesa Rady Ministrów[4]. Zostały jednak pozbawione ochrony, pozostawione na pastwę losu i były stopniowo dewastowane przez okoliczną ludność. Ruiny ośrodka zostały wyburzone całkowicie w 2011 roku[5][3]. Teren został zniwelowany i zalesiony przez Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Łodzi[6]. W 2022 po ośrodku pozostały jedynie: zalew z niszczejącą zaporą, zrujnowany mostek prowadzący na sztuczną wysepkę na zalewie[7], stacja transformatorowa, wybetonowany plac w miejscu koszar załogi ochronnej i drogi niegdyś prowadzące do willi i koszar[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Inwentarz archiwalny (ipn.gov.pl) IPN BU 01014/18 Dowództwo Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW w Warszawie 1974-Tytuł: Zarys historii Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW.
  2. ↑ a b c d Beata Dobrzyńska, Jak słynna willa Edwarda Gierka w Konewce koło Spały legła w gruzach. Dziś nie ma po niej śladu, Tomaszów Mazowiecki - Nasze Miasto , Polska Press Sp. z o.o., 2 grudnia 2022 (pol.).
  3. ↑ a b c Beata Dobrzyńska, Jak słynna willa Edwarda Gierka w Konewce koło Spały legła w gruzach. Dziś nie ma po niej śladu, Piotrków Trybunalski - Nasze Miasto , Polska Press Sp. z o.o., 2 grudnia 2022 (pol.).
  4. ↑ Beata Dobrzyńska, Jak słynna willa Edwarda Gierka w Konewce koło Spały legła w gruzach. Dziś nie ma po niej śladu, Opoczno - Nasze Miasto , Polska Press Sp. z o.o., 2 grudnia 2022 (pol.).
  5. ↑ Andrzej Wdowski, Konewka: ulubiony ośrodek Edwarda Gierka zrównają z ziemią, Dziennik Łódzki , Polska Press Sp. z o.o., 6 sierpnia 2010 (pol.).
  6. ↑ Luksusowa willa Edwarda Gierka. Co się z nią stało?, Interia Kobieta , INTERIA.PL, 26 października 2022 (pol.).
  7. ↑ Zalew, zapora, mostek, sztuczna wysepka na Gaci, geoportal.gov.pl , Główny Urząd Geodezji i Kartografii (pol.).

Linki zewnętrzne