W tym artykule szczegółowo przyjrzymy się Obserwatorium im. Very C. Rubin i jego wpływowi na dzisiejsze społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Obserwatorium im. Very C. Rubin wywołał niekończące się opinie i debaty, stając się powracającym tematem rozmów. W ostatnich latach Obserwatorium im. Very C. Rubin zyskał jeszcze większe znaczenie, wpływając na tak różnorodne aspekty, jak polityka, ekonomia, kultura i technologia. Na tych stronach będziemy badać różne punkty widzenia, z których można podejść do Obserwatorium im. Very C. Rubin, badając jego implikacje i wyzwania we współczesnym świecie. Bez wątpienia Obserwatorium im. Very C. Rubin nadal jest powodem do refleksji i analizy, a ten artykuł ma na celu rzucić światło na jego znaczenie i znaczenie.
![]() Wizualizacja ukończonego LSST | |
Państwo | |
---|---|
Położenie |
El Peñon, Cerro Pachón, Chile |
Wysokość |
2647 m n.p.m. |
Zarządzający |
Large Synoptic Survey Telescope Corporation |
Kod obserwatorium |
X05 |
Teleskopy | |
| |
Położenie na mapie Chile ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Obserwatorium im. Very C. Rubin, dawniej znane jako Large Synoptic Survey Telescope (LSST), jest obserwatorium astronomicznym w budowie w Chile. Jego głównym zadaniem będzie przeprowadzanie synoptycznego przeglądu astronomicznego, Legacy Survey of Space and Time[1]. Słowo „synoptyczny” pochodzi od greckich słów σύν (syn „razem”) i ὄψις (opsis „widok”) i opisuje obserwacje, które dają szeroki widok na obiekt w określonym czasie.
Obserwatorium znajduje się na El Peñón[2], 2647-m szczycie góry Cerro Pachón[3] w regionie Coquimbo, w północnym Chile, obok istniejących teleskopów Gemini South i Southern Astrophysical Research Telescopes. Nosi nazwę Very C. Rubin, amerykańskiej astronomki, która jako pierwsza dokonała odkryć dotyczących tempa rotacji galaktyk.
Projekt LSST został zaproponowany w 2001 r. W 2007 r. projekt otrzymał kluczowe wsparcie od miliarderów Charlesa Simonyi i Billa Gatesa, którzy zobowiązali się przekazać odpowiednio 20 milionów dolarów i 10 milionów dolarów na konstrukcję luster teleskopu. Budowa obserwatorium rozpoczęła się 14 kwietnia 2015 r. od uroczystego położenia kamienia węgielnego[4]. W tym samym roku, w SLAC National Accelerator Laboratory w Kalifornii, rozpoczęto produkcję 3,2-gigapikselowej kamery, w którą będzie wyposażony teleskop. W 2018 roku oba lustra i montaż teleskopu dotarły do Chile i zostały przetransportowane na szczyt. W grudniu 2019 r., ustawą Kongresu USA została dokonana zmiana nazwy obserwatorium z Large Synoptic Survey Telescope (LSST) na Obserwatorium im. Very C. Rubin[5]. Pierwsze światło teleskopu spodziewane jest w lipcu 2025 r., a regularne obserwacje mają rozpocząć się we wrześniu 2025 r.[6]
Obserwatorium im. Very C. Rubin będzie mieścić Simonyi Survey Telescope[7], instrument nazwany tak na cześć prywatnych darczyńców Charlesa i Lisy Simonyi. Ten szerokokątny anastygmatyczny teleskop zwierciadlany będzie fotografował całe dostępne niebo co kilka nocy, wykorzystując unikalną konstrukcję z trzema lustrami, która umożliwia uzyskiwanie ostrych obrazów w bardzo szerokim polu widzenia o średnicy 3,5 stopnia.
Zgodnie z projektem, główne lustro teleskopu (M1) ma średnicę 8,4 metra, lustro wtórne (M2) ma średnicę 3,4 metra, a lustro trzeciorzędne (M3), umieszczone wewnątrz pierścieniowego lustra głównego, ma średnicę 5,0 metra. Drugie i trzecie lustro zmniejszają powierzchnię zbierającą światło lustra głównego do 35 metrów kwadratowych, co odpowiada teleskopowi o średnicy 6,68 metra[2]. Lustro główne i trzeciorzędowe (M1 i M3) są zaprojektowane jako scalony element, tzw. „monolit M1M3”. Umieszczenie dwóch luster w tym samym miejscu minimalizuje całkowitą długość teleskopu i ułatwia szybkie zmiany położenia instrumentu[8]. W skład układu optycznego wchodzą trzy soczewki korekcyjne, umieszczone tam w celu zmniejszenia aberracji optycznej. Kamera, soczewki i filtry fotometryczne tworzą jeden element konstrukcyjny[9].
Teleskop Simonyi będzie korzystał z optyki aktywnej, z czujnikami frontu fali w rogach kamery. Obrazy będą rejestrowane przez kamerę CCD (charge coupled device imaging) o wielkości 3,2 gigapiksela.
Celem Obserwatorium Very C. Rubin jest realizacja projektu o nazwie Legacy Survey of Space and Time (LSST)[10], który będzie polegał na przeglądzie nieba w sześciu filtrach fotometrycznych: u, g, r, i, z oraz y[11] przez 10 lat.
Priorytetowe obszary badawcze ujęte w projekcie Rubin-LSST to:
W ramach projektu Rubin-LSST powstało osiem następujących grup badawczych:
W projekcie Rubin-LSST oprócz Stanów Zjednoczonych i Chile uczestniczy prawie 30 krajów oferując wkład własny (ang. In-kind programs). Uczestnictwo polega na wniesieniu wybranego przez dany kraj wkładu w postaci przygotowania lokalnego centrum komputerowo-obliczeniowego albo opracowaniu oprogramowania, które posłuży do analizy konkretnych danych, albo w postaci czasu obserwacyjnego na własnym teleskopie w celu wykonywania dalszych obserwacji obiektów wykrytych przez Obserwatorium Very C. Rubin. We wkład międzynarodowy zaangażowanych jest ponad 1200 astronomów, w tym około 70 z Polski [12].
Polski wkład do projektu Rubin-LSST polega na przygotowaniu i wykorzystaniu własnego centrum komputerowo-obliczeniowego (ang. Independent Data Access Center, IDAC). Uczestniczą w nim astronomowie z następujących polskich instytucji: Narodowego Centrum Badań Jądrowych (NCBJ), Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk (CAMK PAN), Centrum Fizyki Teoretycznej Polskiej Akademii Nauk (CFT PAN), Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM), Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ), Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (UMK), Uniwersytetu Warszawskiego (UW), Uniwersytetu Wrocławskiego (UWr). Funkcję lidera pełni Agnieszka Pollo z NCBJ.