W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Oleg Czyżewski, badając jego różne aspekty i znaczenie dzisiaj. Od swoich początków po znaczenie we współczesnym społeczeństwie, Oleg Czyżewski odegrał zasadniczą rolę w różnych obszarach, wpływając na życie ludzi na różne sposoby. Na tych stronach będziemy badać jego ewolucję w czasie, analizować jego implikacje w różnych sferach życia codziennego i zastanawiać się nad jego wpływem na dzisiejszy świat. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną odkryć i poznania Oleg Czyżewski, a odkryjesz, jakie znaczenie ma on w naszym codziennym życiu.
Data i miejsce urodzenia |
30 września 1930 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 września 1971 |
Zawód, zajęcie |
fizyk, speleolog, taternik |
Tytuł naukowy |
docent doktor |
Oleg Czyżewski (ur. 30 września 1930 w Krakowie, zm. 9 września 1971 w Genewie) – fizyk, radioastronom, speleolog i instruktor taternictwa jaskiniowego.
Oleg Czyżewski urodził się 30 września 1930 w Krakowie. Stopień doktora nauk matematyczno–fizycznych nadany przez Radę Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ otrzymał 19 października 1961[1], docentura w 1966 roku[2]. Był pracownikiem Instytutu Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie Bronowicach. Przyczynił się do rozwoju Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego[3]. W latach 60. XX wieku przebywał w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej w ZSRR, gdzie pracując na komorze propanowej badał wraz z Marianem Danyszem oddziaływanie protonów z jądrami węgla. Po powrocie w 1963 roku nawiązał współpracę z CERN-em. W 1968 roku wygłosił referat w Wiedniu dotyczący wysoko–krotnych oddziaływań[4][5].
Uprawiał alpinizm jaskiniowy. Należał najpierw do krakowskiego Klubu Grotołazów, a następnie współtworzył Krakowską Sekcję Taternictwa Jaskiniowego. Skonstruował aparat powietrzny, z którym dokonał pierwszego w Polsce nurkowania swobodnego w Jaskini Bystrej w 1956 roku. Uczestniczył w wyprawach odkrywczych w jaskiniach tatrzańskich (m.in. Jaskinia Zimna, Jaskinia Kasprowa Niżnia, Jaskinia Miętusia, Jaskinia Ciasna) i innych. Był też instruktorem alpinizmu jaskiniowego. Publikował na łamach czasopism „Grotołaz” i „Taternik”. Zmarł nagle w Genewie 9 września 1971 roku, po nocnym dyżurze, w czasie eksperymentu naukowego w CERN-ie. Pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim[4][6].
Był żonaty z Marią z Ważewskich, miał pięcioro dzieci[6].