Olgierd Korolkiewicz

Obecnie Olgierd Korolkiewicz to temat obejmujący szeroki zakres zainteresowań i obaw ludzi na całym świecie. Od kwestii politycznych po postęp technologiczny, Olgierd Korolkiewicz to temat, który stał się podstawową częścią współczesnego społeczeństwa. Wraz z szybkimi zmianami dynamiki społecznej i kulturowej Olgierd Korolkiewicz zyskał większą rolę w codziennych rozmowach, a także w podejmowaniu decyzji na poziomie osobistym i zbiorowym. Dlatego ważne jest zbadanie różnych aspektów i wymiarów Olgierd Korolkiewicz, a także zrozumienie jego wpływu na nasze życie i otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy niektóre z wielu wymiarów Olgierd Korolkiewicz i zastanowimy się nad jego znaczeniem w bieżącym kontekście.

Olgierd Korolkiewicz
Data śmierci

19 stycznia 2004

Informacje klubowe
Klub

ZKS Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
srebro San Sebastián 1969 Skeet, druż.
Mistrzostwa Europy
srebro Brno 1967 Skeet
srebro Namur 1968 Skeet, druż.
srebro Bukareszt 1970 Skeet, druż.
brąz Paryż 1969 Skeet, druż.

Olgierd Jan Korolkiewicz (zm. 19 stycznia 2004[1]) – polski strzelec specjalizujący się w skeecie, medalista mistrzostw świata.

Zawodnik klubu ZKS Warszawa. Później był trenerem skeetu w tym klubie. Trenował także włoską kadrę w skeecie[2]. Nie uczestniczył nigdy w igrzyskach olimpijskich.

Korolkiewicz jest medalistą mistrzostw świata. Jedyny medal wywalczył na turnieju w 1969 roku w San Sebastián. Było to srebro w skeecie drużynowym (wraz z Włodzimierzem Dankiem, Wiesławem Gawlikowskim i Arturem Rogowskim)[3]. W swoim dorobku ma także cztery medale mistrzostw Europy. Jedyny indywidualny krążek zdobył na mistrzostwach w 1967 roku (srebro z wynikiem 196 punktów). Ponadto trzy lata z rzędu zdobywał medale w drużynie: srebro w 1968 roku, brąz w 1969 roku (na obu turniejach startował wraz z Włodzimierzem Dankiem, Wiesławem Gawlikowskim i Arturem Rogowskim), oraz srebro w 1970 roku (wraz z Andrzejem Socharskim, Włodzimierzem Dankiem i Arturem Rogowskim)[4].

Przypisy

Bibliografia