W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy Oráte, fratres, temat, który przykuł uwagę osób z różnych środowisk i o różnych zainteresowaniach. Mając na celu przedstawienie kompletnej i pouczającej wizji, zajmiemy się różnymi aspektami związanymi z Oráte, fratres, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na obecne społeczeństwo. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy jego znaczenie w różnych kontekstach i to, jak ukształtowało sposób, w jaki postrzegamy i rozumiemy otaczający nas świat. Podobnie oddamy głos ekspertom i bohaterom w tej dziedzinie, których doświadczenia i wiedza wzbogacą dzisiejsze zrozumienie Oráte, fratres i jego znaczenia.
Oráte, fratres – wezwanie obecne podczas mszy w rycie rzymskim pomiędzy lavabo a modlitwą nad darami albo sekretą, podczas którego celebrans prosi uczestników mszy o modlitwę, pouczając o jej potrzebie i ważności. Wzywając, określa uczestniczących we mszy słowem fratres (bracia), a ofiarę mszy nazywa – moją i waszą, gdyż każdy z niej, choć w różnym stopniu, może korzystać. Kapłan nazywa ofiarę swoją, gdyż tylko on ją sprawuje, ale sprawuje ją w imieniu wszystkich i za wszystkich i dlatego nazywa ją także waszą[1].
Wezwanie brzmi:
| Tekst łaciński | Polskie tłumaczenie[2] |
|---|---|
| ℣. Oráte, fratres: ut meum ac vestrum sacrifícium acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem. | ℣. Módlcie się (bracia)[3], aby moją i waszą ofiarę przyjął Bóg Ojciec wszechmogący. |
Odpowiedź:
| Tekst łaciński | Polskie tłumaczenie[2][3] |
|---|---|
| ℞. Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis ad laudem et glóriam nominis sui, ad utilitátem quoque nostram, totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ. | ℞. Niech Pan przyjmie ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego imienia, a także na pożytek nasz i całego Kościoła świętego. |