Ostrów Mieleński

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Ostrów Mieleński, badając jego liczne aspekty i znaczenia. Od podejścia historycznego do współczesnego, przeanalizujemy, jak Ostrów Mieleński odcisnął swoje piętno na różnych aspektach społeczeństwa. Poprzez badania i świadectwa ujawnimy różne perspektywy istniejące wokół Ostrów Mieleński, umożliwiając czytelnikowi uzyskanie szerokiej i wzbogacającej wizji na ten temat. Od jego początków po dzisiejszy wpływ – zanurzymy się w podróż pełną odkryć i refleksji na temat Ostrów Mieleński.

Ostrów Mieleński
Ilustracja
Ostrów Mieleński (widok od strony zachodniej)
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Akwen

Duńczyca, Parnica, Przekop Mieleński, Kanał Wrocławski

Powierzchnia

1,48 km²

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ostrów Mieleński”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Ostrów Mieleński”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ostrów Mieleński”
Ziemia53°25′05″N 14°35′56″E/53,418056 14,598889

Ostrów Mieleński – wyspa na Międzyodrzu, o powierzchni 148 ha[1], administracyjnie położona w Szczecinie, na osiedlu Międzyodrze-Wyspa Pucka. Składają się na nią dwie części przecięte Długim Rowem.

Od wschodu jest oddzielona od Mieleńskiej Łąki Przekopem Mieleńskim, od południa wyspę od Zaleskich Łęg (części, która była dawniej całością z Wyspą Pucką) oddziela Parnica, od zachodu wyspę ogranicza Kanał Wrocławski, oddzielając ją od Łasztowni. Ostrów Mieleński od Ostrowa Grabowskiego oddziela Duńczyca, ograniczając wyspę od północy.

Nazwę Mieleński Ostrów wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Möln-Revier[2].

Pierwotnie, wyspa była znacznie większa i obejmowała nieprzerwany obszar lądu między Odrą i Regalicą, oraz Duńczycą i Parnicą[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Tadeusz Białecki, Encyklopedia Szczecina (wydanie jubileuszowe), Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, ISBN 978-83-942725-0-0.
  2. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 5)