Płyn fizjologiczny
W tym artykule temat Płyn fizjologiczny zostanie omówiony z szerokiej i szczegółowej perspektywy, w celu zaoferowania czytelnikowi pełnej i aktualnej wizji tego interesującego tematu. Przeanalizowane zostaną różne aspekty związane ze Płyn fizjologiczny, w tym jego pochodzenie, ewolucja, obecny wpływ i możliwe perspektywy na przyszłość. Podobnie zostaną zaprezentowane różne punkty widzenia i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję Płyn fizjologiczny. Ponadto zaprezentowane zostaną studia przypadków i konkretne przykłady ilustrujące trafność i znaczenie Płyn fizjologiczny w różnych kontekstach. Poprzez ten artykuł chcemy zapewnić czytelnikowi pełne zrozumienie Płyn fizjologiczny, aby mógł pogłębić swoją wiedzę i uzyskać szeroką i szczegółową wizję tego interesującego tematu.
Płyn fizjologiczny, roztwór fizjologiczny, fizjologiczny roztwór soli, roztwór soli fizjologicznej (potocznie: sól fizjologiczna) – wodny roztwór izotoniczny zawierający chlorek sodu o stężeniu[1][2][3]:
- 0,9% dla zwierząt stałocieplnych
- 0,6% dla zwierząt zmiennocieplnych.
Stosuje się go w medycynie (w formie płynu infuzyjnego) jako środek nawadniający i uzupełniający niedobór elektrolitów. Ponieważ roztwór soli fizjologicznej jest obojętny dla tkanek i nie powoduje podrażnień, używa się go także jako płynu do przemywania. Może zawierać różne dodatki i leki, w zależności od przeznaczenia[4]. Tego typu fizjologiczny płyn wieloelektrolitowy (PWE) zawiera w 100 mililitrach na przykład[5]:
- 0,575 g chlorku sodu
- 0,038 g chlorku potasu
- 0,0394 g sześciowodnego chlorku wapnia
- 0,02 g sześciowodnego chlorku magnezu
- 0,462 g trójwodnego octanu sodu
- 0,09 g dwuwodnego cytrynianu sodu
- wodę (do 100 ml).
Fizjologiczne płyny wieloelektrolitowe o innym składzie to, między innymi, roztwór Ringera i mleczan Ringera.
Roztwory fizjologiczne mogą być stosowane także do innych celów, gdy konieczne jest utrzymanie warunków izotonicznych, na przykład podczas pracy z komórkami lub narządami[4].
Osmolalność płynu fizjologicznego wynosi około 308 mOsm/l[6].
Przypisy
- ↑ fizjologiczny roztwór, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ sodu chlorek, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 369, ISBN 83-7183-240-0.
- ↑ a b płyn fizjologiczny. Słownik terminów biologicznych PWN. .
- ↑ Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007. ISBN 978-83-7430-110-7.
- ↑ Jarosław Cwaliński, Ocena biozgodności 0,9% roztworu NaCl jako płynu stosowanego do płukania jamy brzusznej podczas zabiegów chirurgicznych. Praca doktorska. Uniwersytet Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2012. .
