Pałac Łuszczewskich w Lesznie

W tym artykule Pałac Łuszczewskich w Lesznie zostanie omówiony w celu analizy jego znaczenia i przydatności dzisiaj. Pałac Łuszczewskich w Lesznie był przez lata przedmiotem licznych badań i debat, wykazując jego wpływ w różnych obszarach społeczeństwa. Podobnie temat ten wywołał sprzeczne opinie wśród ekspertów i specjalistów, co powoduje konieczność pogłębienia jego badań i zrozumienia. Poprzez szczegółową analizę zostaną zbadane różne podejścia i perspektywy dotyczące Pałac Łuszczewskich w Lesznie, aby zapewnić kompleksowy obraz jego znaczenia i wpływu w bieżącym kontekście.

Pałac Łuszczewskich
Zabytek: nr rej. 1054/495/62 z 26.03.1962
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Leszno

Adres

ul. Fabryczna 1,
05-084 Leszno

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

późny barok

Inwestor

Łuszczewscy

Rozpoczęcie budowy

1. poł. XVIII w.

Ważniejsze przebudowy

2. poł. XIX w.

Położenie na mapie gminy Leszno
Mapa konturowa gminy Leszno, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Łuszczewskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac Łuszczewskich”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Łuszczewskich”
Położenie na mapie powiatu warszawskiego zachodniego
Mapa konturowa powiatu warszawskiego zachodniego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Łuszczewskich”
Ziemia52°15′11,7″N 20°35′11,6″E/52,253250 20,586556
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Łuszczewskich – późnobarokowy pałac położony w Lesznie, w powiecie warszawskim zachodnim w województwie mazowieckim, wzniesiony w 1. połowie XVIII wieku dla Łuszczewskich h. Pierzchała.

Pałac w ręku Szymanowskich

Po rodzinie Łuszczewskich dobra Leszno przeszły do rodziny Szymanowskich h. Jezierza[1] która posiadała je od 1736 r. do 1827 r.[2] Kolejnym właścicielem pałacu był Maciej Szymanowski, starosta wyszogrodzki, kasztelan rawski, żonaty z Anną Łuszczewską, córką Walentego, podkomorzego sochaczewskiego[3]. Po nim zespół pałacowy dziedziczył jego syn Jan, poseł na Sejm Wielki[4], a następnie bratanek Jana – Michał[2], brat gen. Józefa Szymanowskiego. W pałacu przemieszkiwał Józef Szymanowski – syn Macieja, prawnik, literat, polityk[5].

Architektura

Na elewacji pałacu znajdują się neorokokowe ozdoby z drugiej połowy XIX wieku. Późnobarokowa rezydencja zbudowana została na planie litery L z prawym skrzydłem wysuniętym w stronę bramy wjazdowej. Kryty czterospadowym dachem pałac otoczony jest pochodzącym z XVIII w. parkiem ze stawem, przekształconym w XIX w. w park krajobrazowy.

Taras nad głównym wejściem wspiera się na czterech kwadratowych podporach. Od frontu, w osi głównego budynku znajduje się trójosiowy ryzalit zwieńczony trójkątnym tympanonem z kartuszem herbowym. Od strony ogrodu znajduje się taras i nieduży balkon.


Przypisy

  1. ↑ Michał Korwin-Szymanowski: Korwin-Szymanowscy. Rodzina z tradycjami. .
  2. ↑ a b Gazeta Warszawska. „Gazeta Warszawska”. 262, 1827. 
  3. ↑ Zofia Zielińska: Polski Słownik Biograficzny, Maciej Szymanowski. Polski Słownik Biograficzny, 2014-2015, t. 50, z (204), s. 121.
  4. ↑ Potomkowie Sejmu Wielkiego. .
  5. ↑ J.Kordel: Józef Szymanowski - prawnik czy poeta. .