W tym artykule zbadamy temat Paul Nuttall z szerokiej i multidyscyplinarnej perspektywy. Paul Nuttall to temat, który wywołał zainteresowanie i debatę w różnych obszarach społeczeństwa, od polityki po kulturę popularną. Na przestrzeni dziejów Paul Nuttall odegrał kluczową rolę w kształtowaniu naszej rzeczywistości społecznej, gospodarczej i kulturowej. Poprzez tę analizę będziemy starali się zrozumieć złożoność i wymiary Paul Nuttall, a także jego wpływ na nasze życie. Od jego początków po obecne znaczenie – w tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Paul Nuttall i temu, jak ukształtował on świat, w którym żyjemy.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1976 |
---|---|
Przewodniczący Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa | |
Okres |
od 8 września 2008 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Steve Crowther |
Lider Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa | |
Okres |
od 28 listopada 2016 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Nigel Farage (p.o.) |
Następca |
Steve Crowther (p.o.) |
![]() |
Paul Andrew Nuttall (ur. 30 listopada 1976 w Liverpoolu) – brytyjski polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, w latach 2008–2010 przewodniczący Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa, a od 2016 do 2017 lider tego ugrupowania.
Z zawodu nauczyciel historii. Był początkowo związany z Partią Konserwatywną[1]. W 2004 wstąpił do Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa. Bez powodzenia reprezentował to ugrupowanie w wyborach krajowych i lokalnych w okręgu Bootle. Od 2006 do 2008 pracował w Brukseli w ramach grupy asystentów europosłów swojego ugrupowania. W 2008 został formalnym przewodniczącym partii[2], funkcję tę pełnił przez dwa lata.
W wyborach w 2009 z ramienia UKIP uzyskał mandat deputowanego do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do nowo powołanej grupy pod nazwą Europa Wolności i Demokracji, a także do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności[3]. W 2014 z powodzeniem ubiegał się o europarlamentarną reelekcję.
W listopadzie 2016 w wyniku wewnątrzpartyjnego głosowania został wybrany na nowego lidera Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa[4]. Ustąpił w czerwcu 2017 po słabym wyniku partii w wyborach do Izby Gmin[5]. W grudniu 2018 zrezygnował z członkostwa w UKIP[6], a w 2019 dołączył do Brexit Party[3].
Członek antyaborcyjnej organizacji Society for the Protection of Unborn Children[7].