Pawieł Kisielow

Motyw Pawieł Kisielow to taki, który przykuł uwagę i zainteresowanie ludzi z całego świata. Od historycznego pochodzenia po dzisiejsze znaczenie, Pawieł Kisielow był przedmiotem debaty, analiz i badań prowadzonych przez ekspertów w tej dziedzinie. Różne aspekty związane z Pawieł Kisielow, takie jak jego wpływ na społeczeństwo, jego wpływ na kulturę popularną i jego rola w rozwoju technologii, były przedmiotem szeroko zakrojonych badań i refleksji. Ten artykuł ma na celu omówienie i zagłębienie się w znaczenie i znaczenie Pawieł Kisielow, oferując szczegółową i kompletną analizę, która pozwala czytelnikom w pełni zrozumieć ten fascynujący temat.

Pawieł Kisielow (portret Franza Krügera, 1851)

Pawieł Dmitrijewicz Kisielow (ros. Павел Дмитриевич Киселёв, ur. 8 stycznia 1788 w Moskwie, zm. 14 listopada 1872 w Paryżu) – rosyjski działacz państwowy, hrabia, generał.

Życiorys

Od 1805 służył w armii, w 1812 walczył w wojnie z Francją i później w zagranicznym pochodzie rosyjskiej armii, w 1814 został adiutantem cara Aleksandra. Od 1819 był szefem sztabu 2 Armii w Tulczynie, był zaprzyjaźniony z niektórymi dekabrystami, jednak nie brał udziału w ich działalności. Wyróżnił się podczas wojny z Turcją 1828–1829, po której został zarządcą Mołdawii i Wołoszczyzny, od 1835 był głównym zarządcą spraw chłopskich i odpowiedzialnym za reformy rolnictwa, 1856–1862 był posłem Rosji we Francji. W 1862 zakończył służbę państwową, mieszkał w Szwajcarii i we Francji.

W 1821 zawarł związek małżeński z Zofią Kisielewową, córką Stanisława Szczęsnego Potockiego i jego trzeciej żony, Zofii z Glavanich Wittowej[1]. Miał z nią syna Włodzimierza (1822–1824); od 1829 małżonkowie pozostawali w separacji[1].

Przypisy

  1. a b Jerzy Zdrada, Zofia Kisielewowa (z domu Potocka), Internetowy Polski Słownik Biograficzny , Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny . Wersja drukowana: Polski Słownik Biograficzny, t. XII, Instytut Historii PAN, 1966–1967.

Bibliografia