Pedro Calomino

Pedro Calomino
Pełne imię i nazwisko	Bleo Pedro Fournol
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1892 ; Buenos Aires
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 1950 ; Buenos Aires
Pozycja	prawoskrzydłowy
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1921	Argentyna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bleo Pedro Fournol (ur. 13 marca 1892 w Buenos Aires, zm. 12 stycznia 1950 tamże) – argentyński piłkarz grający jako prawoskrzydłowy oraz trener. Znany pod przydomkiem Calomino.

Uznaje się go za piłkarza, który jako pierwszy w Argentynie wykonał strzał przewrotką – bicicleta.

Kariera klubowa

Calomino jest wychowankiem stołecznego Boca Juniors, w którym zadebiutował w 1911 roku w spotkaniu przeciwko CA Independiente (2:1) w którym zdobył gola.

W 1914 roku – na krótko – przeniósł się do Hispano Argentino i Quilmes^[1], po czym wrócił do macierzystego Boca Juniors, gdzie grał aż do zakończenia kariery w 1924 roku. Łącznie dla Xenezis rozegrał 222 spotkania, w których zdobył 97 bramek. Sześć razy był najlepszym strzelcem Boca – w 1913, 1915, 1916, 1917, 1918 i 1919 roku – rekord ten pobił dopiero Martín Palermo w 2009 roku. Obecnie Calomino zajmuje dziewiąte miejsce w rankingu najlepszych strzelców w historii klubu.

W trakcie kariery słynął z fantastycznych dryblingów. Swój styl gry opierał na swojej szybkości, często strzelał na bramkę w pełnym biegu^[2].

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Argentyny zadebiutował w 1912 roku podczas turnieju Gran Premio de Honor Argentino.

Był w kadrze narodowej na czterech turniejach o Copa America. Na turnieju w 1917 zagrał w dwóch spotkaniach – z Brazylią (zdobył bramkę) i Urugwajem, a Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Dwa lata później Argentyna zdobyła brąz, a Calomino zagrał we wszystkich trzech meczach – z Urugwajem, Brazylią i Chile. Po raz trzeci na turnieju zagrał w 1920 roku, kiedy Argentyna po raz drugi została wicemistrzem Ameryki Południowej. W trakcie turnieju zagrał we wszystkich trzech meczach – z Urugwajem, Chile i Brazylią. W trakcie spotkania z Urugwajem nie wykorzystał rzutu karnego, który obronił Juan Legnazzi. Ostatnim turniejem piłkarza była Copa América w 1921 roku, kiedy pełnił rolę grającego trenera. Calomino zagrał we wszystkich trzech meczach – z Brazylią, Paragwajem i Urugwajem, a kierowana przez niego drużyna Argentyny zdobyła pierwszy złoty medal w historii.

Dla reprezentacji Argentyny grał w latach 1912-1921, w trakcie których rozegrał 37 meczów i zdobył 5 bramek^[3].

Sukcesy

Klubowe

Boca Juniors

Primera División: 1919, 1920, 1923, 1924
Copa Competencia Jockey Club: 1919
Copa Ibarguren: 1919, 1923
Tie Cup: 1919
Copa de Honor Cousenier : 1920

Reprezentacyjne

Argentyna

Copa América: 1921

Przypisy

↑ Wayback Machine , www.geocities.com (ang.).
↑ encyklopedia FUJI
↑ http://www.rsssf.com/miscellaneous/arg-recintlp.html; według encyklopedii FUJI Calomino rozegrał 35 meczów i zdobył 8 bramek

Bibliografia

Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, s. 14

Linki zewnętrzne

Pedro Calomino – biografia na stronie Boca Juniors. informexeneize.com.ar. .
BDFA
RSSSF – reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América
Mecze w Ameryce Południowej w latach 1911-1920. cantab.net. .

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Wayback Machine , www.geocities.com (ang.).

[3] yklopedia FUJI

[4] ttp://www.rsssf.com/miscellaneous/arg-recintlp.html; według encyklopedii FUJI Calomino rozegrał 35 meczów i zdobył 8 bramek

[a]

[1]

[2]

[3]