| 1993 | |
|---|---|
| 1994 | |
| 1995 | |
| 1996 |
| 2004 | |
|---|---|
| 2005 | |
| 2006 | |
| 2007 | |
| 2008 | |
| 2009 |
| 2010 | |
|---|---|
| 2011 | |
| 2012 | |
| 2013 | |
| 2014 | |
| 2015 | |
| 2016 | |
| 2017 | |
| 2018 | |
| 2019 |
|
| 2020 | |
|---|---|
| 2021 |
Pedro Morales (wrestler)
Pedro Morales (wrestler) to temat, który w ostatnich latach przyciągnął uwagę wielu osób. Temat ten, wywierając znaczący wpływ na różne aspekty życia codziennego, wywołał zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Na przestrzeni dziejów Pedro Morales (wrestler) ewoluował i wywierał wpływ między innymi na kulturę, naukę, politykę i ekonomię. W tym artykule zbadamy znaczenie i wpływ Pedro Morales (wrestler) oraz omówimy jego konsekwencje w dzisiejszym świecie. Od początków po dzisiejsze znaczenie Pedro Morales (wrestler) to temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie, aby zrozumieć jego prawdziwe znaczenie w naszym życiu.
_Champion.jpg) Pedro Morales z pasem mistrzowskim WWWF Heavyweight Championship między 1971, a 1973. | |
| Imię i nazwisko |
Pedro Morales |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 października 1942 |
| Data i miejsce śmierci |
12 lutego 2019 |
| Przyczyna śmierci | |
| Kariera profesjonalnego wrestlera | |
| Pseudonimy ringowe |
|
| Wzrost |
180 cm[1] |
| Masa ciała |
109 kg[1] |
| Zapowiadany z | |
| Trenerzy |
Barba Rojo |
| Debiut |
1959 |
| Emerytura |
1987 |
Pedro Morales (ur. 22 października 1942 w Culebra, zm. 12 lutego 2019 w Perth Amboy) – portorykański wrestler, były główny mistrz WWF i pierwszy w historii WWF mistrz Triple Crown.
Życiorys
Urodził się 22 października 1942 w Culebra w Portoryko. W dzieciństwie przeprowadził się z rodziną do Brooklynu w Nowym Jorku[2].
Debiutował jako wrestler w wieku nastoletnim w 1959. Jego trenerem był Barba Rojo[1]. W walkach najczęściej stosował strategię wycieńczania przeciwnika. Oszczędzał siły na początku pojedynku, a na końcu, gdy przeciwnik był już zmęczony, atakował go mocnymi uderzeniami. W latach 60. XX wieku był dominującym wrestlerem w Los Angeles i San Francisco.
W 1970 dołączył do organizacji World Wide Wrestling Federation (WWWF). 8 lutego 1971 stoczył pojedynek z Ivanem Koloffem, mistrzem WWWF, który zakończył panowanie mistrzowskie Bruno Sammartino, (najdłuższe, ponad siedmioletnie panowanie mistrzowskie w historii tego tytułu). Morales pokonał Koloffa i przejął tytuł. Później rywalizował z Sammartino i skutecznie bronił tytułu, między innymi na stadionie Shea Stadium w Nowym Jorku, gdzie obaj stoczyli ze sobą walkę trwającą 75 minut i zakończoną remisem. W 1973 stracił tytuł przegrywając ze Stanem Stasiakiem. Następnie przeniósł się do portorykańskiej organizacji World Wrestling Council, gdzie wraz z Carlosem Colónem zdobył mistrzostwo drużynowe WWC World Tag Team Championship.
W 1980 Morales powrócił do World Wrestling Federation (WWF, dawne World Wide Wrestling Federation). 9 września na stadionie Shea Stadium razem z Bobem Backlundem pokonał tag team The Wild Samoans w walce o mistrzostwo World Tag Team Championship. Musiał je jednak natychmiast zwrócić, ponieważ zawodnicy WWF nie mogli posiadać wielu tytułów jednocześnie. Kilka miesięcy później pokonał Kena Paterę w walce o mistrzostwo Intercontinental Championship. Dokonując tego został pierwszym wrestlerem WWF, który osiągnął Triple Crown. W 1981 rywalizował z Donem Muraco, któremu udało się odebrać tytuł Moralesowi, ale Morales odzyskał go w rewanżu. Po tym jak w 1983 Muraco znowu odebrał Moralesowi tytuł, Morales już nigdy nie nosił pasa mistrzowskiego. Był bliski wygrania turnieju King of the Ring w 1985 i 1986, ale odpadł przegrywając w 1985 z Donem Muraco w ćwierćfinale i w 1986 z Harleyem Race’em w finale[3].
W 1987 zakończył karierę wrestlera i został hiszpańskojęzycznym komentatorem WWF. Był trenerem wrestlera Gypsy Joe[1]. W 1995 został wprowadzony do WWE Hall of Fame przez innego portorykańskiego zawodnika, Savio Vegę[3].
Zmarł 12 lutego 2019 w Perth Amboy z powodu powikłań spowodowanych chorobą Parkinsona[4].
Mistrzostwa i osiągnięcia
- American Wrestling Alliance
- Big Time Wrestling
- Championship Wrestling From Florida
- Mid-Pacific Promotions
- NWA Hawaii Heavyweight Championship (1 raz)
- NWA Hawaii North American Heavyweight Championship (3 razy)
- NWA Hawaii Tag Team Championship (3 razy) – z Edem Francisem (2 razy) i z Bingiem Ki Lee (1 raz)
- World Wrestling Alliance
- NWA Pacific Coast Brass Knuckles Championship (1 raz)
- WWA World Tag Team Championship (6 razy) – z Luis Hernandez (1 raz), z Markiem Lewinem (1 raz), z Ricky Romero (2 razy), z Victorem Riverą (1 raz) i z Antonio Pugliese (1 raz)
- World Wrestling Council
- WWC Tag Team Championship (1 raz) – z Carlosem Colónem
- World Wrestling Entertainment
- WWE Hall of Fame (1995)
- World Wide Wrestling Federation
- WWWF Heavyweight Championship (1 raz)
- World Wrestling Alliance
- WWA World Heavyweight Championship (2 razy)
- World Wrestling Federation
- WWF Intercontinental Championship (2 razy)
- WWF Tag Team Championship (1 raz) – z Bobem Backlundem
- Pro Wrestling Illustrated
- Zawodnik roku (1972)[1]
- Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
- Wprowadzony w 2015[5]
- Wrestling Observer Newsletter
- Najbardziej przeceniany wrestler (1981, 1982)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Pedro Morales , Cagematch.net (ang.).
- ↑ a b Pedro Morales , Online World of Wrestling (ang.).
- ↑ a b c Pedro Morales , WWE (ang.).
- ↑ Daniel E. Slotnik, Pedro Morales, 76, First to Win Three Major Wrestling Titles, Dies, „The New York Times”, 13 lutego 2019, ISSN 0362-4331 (ang.).
- ↑ The Professional Wrestling Hall of Fame and Museum , Wrestling-Titles.com (ang.).
Linki zewnętrzne
- Profil Pedro Moralesa na WWE.com
- Pedro Morales w bazie IMDb (ang.)
- Profile Pedro Moralesa na Cagematch.net, Wrestlingdata.com, Online World of Wrestling i Internet Wrestling Database