Per Carleson

W dzisiejszym świecie Per Carleson (osoba, temat, data itp.) zajmuje istotne miejsce w społeczeństwie i życiu ludzi. Jej wpływ rozciąga się na wszystkie dziedziny, od kultury po politykę, poprzez technologię i ekonomię. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Per Carleson i sposób, w jaki ukształtował on świat, w którym żyjemy. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – przeanalizujemy różne aspekty, które sprawiają, że Per Carleson jest tematem interesującym wszystkich. Poprzez różne punkty widzenia i badania będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie Per Carleson w naszym społeczeństwie i naszym życiu.

Per Carleson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1917
Sztokholm

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 2004
Göteborg

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
srebro Helsinki 1952 szermierka
(szpada druż.)
brąz Londyn 1948 szermierka
(szpada druż.)
Mistrzostwa świata
srebro Lizbona 1947 szpada druż.
srebro Kair 1949 szpada druż.
srebro Luksemburg 1954 szpada druż.
brąz Kair 1949 szpada ind.
brąz Monte Carlo 1950 szpada druż.
brąz Sztokholm 1951 szpada druż.

Per Hjalmar Ludvig Carleson (ur. 11 lipca 1917 w Sztokholmie, zm. 8 czerwca 2004 w Göteborgu[1]) – szwedzki szpadzista, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku wspólnie ze Svenem Thofeltem, Frankiem Cervellem, Carlem Forssellem, Bengtem Ljungquistem i Arne Tollbomem wywalczył brązowy medal w turnieju drużynowym[2]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach Szwedzi w składzie: Per Carleson, Carl Forssell, Bengt Ljungquist, Berndt-Otto Rehbinder, Sven Fahlman i Lennart Magnusson zajęli drugie miejsce w szpadzie drużynowej[3]. W turnieju indywidualnym był siódmy[4]. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Melbourne w 1956 roku, gdzie drużynowo odpadł w pierwszej rundzie[5], a indywidualnie ponownie zajął siódme miejsce[6].

Podczas mistrzostw świata w Lizbonie w 1947 roku wspólnie ze Svenem Fahlmanem, Carlem Forssellem, Bengtem Ljungquistem i Svenem Thofeltem zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji Szwedzi z Carlesonem w składzie zdobywali też srebrne medale na mistrzostwach świata w Kairze (1949) i mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Monte Carlo (1950) i mistrzostwach świata w Sztokholmie (1951). Ponadto zdobył brązowy medal indywidualnie na MŚ 1949, plasując się za Włochem Dario Mangiarottim i Francuzem René Bougnolem.[7]

Pełnił funkcję chorążego reprezentacji Szwecji na IO 1948 i IO 1956[8].

Przypisy

Linki zewnętrzne