Per Stig Møller

Per Stig Møller

Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1942 Frederiksberg
Minister kultury Danii
Okres	od 23 lutego 2010 do 3 października 2011
Przynależność polityczna	Konserwatywna Partia Ludowa
Poprzednik	Carina Christensen
Następca	Uffe Elbæk
Minister spraw zagranicznych Danii
Okres	od 27 listopada 2001 do 23 lutego 2010
Przynależność polityczna	Konserwatywna Partia Ludowa
Poprzednik	Mogens Lykketoft
Następca	Lene Espersen
Minister środowiska Danii
Okres	od 18 grudnia 1990 do 25 stycznia 1993
Przynależność polityczna	Konserwatywna Partia Ludowa
Poprzednik	Lone Dybkjær
Następca	Svend Auken
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Per Stig Møller (ur. 27 sierpnia 1942 we Frederiksbergu) – duński polityk, wieloletni deputowany, minister środowiska w latach 1990–1993, minister spraw zagranicznych od 2001 do 2010, następnie do 2011 minister kultury. Przewodniczący Konserwatywnej Partii Ludowej w latach 1997–1998.

Syn Poula Møllera, byłego ministra finansów, i Lis Møller, dziennikarki. Oboje rodzice byli członkami parlamentu. Per Stig Møller w 1967 ukończył literaturę porównawczą na Uniwersytecie Kopenhaskim. W 1973 uzyskał doktorat z literatury^[1].

W latach 1973–1974 był redaktorem działu kultury w Danmarks Radio. Od 1974 do 1975 wykładał na paryskiej Sorbonie. Następnie powrócił do pracy w państwowym radiu. W latach 1976–1979 zajmował stanowisko wicedyrektora działu kultury i społeczeństwa, w latach 1979–1984 był menedżerem programowym, w okresie 1985–1987 wiceprzewodniczącym i przewodniczącym rady nadzorczej radia. Poza tym, od 1969 do 1972, był komentatorem w duńskim dzienniku "Berlingske Tidende"^[1].

Per Stig Møller w 1984 wszedł po raz pierwszy w skład Folketingetu (duńskiego parlamentu) z ramienia Konserwatywnej Partii Ludowej. Od tego czasu skutecznie ubiegał się o reelekcję w każdych kolejnych wyborach do 2011 włącznie. W latach 1987–1990, 1994–1996 oraz 1998–2001 był członkiem Rady Europy. Od 18 grudnia 1990 do 25 stycznia 1993 zajmował stanowisko ministra środowiska w gabinecie premiera Poula Schlütera^[1].

W parlamencie, od 1994 do 2001, był członkiem Komisji Polityki Zagranicznej, a od 1994 do 1996 stał na czele Komisji Polityki Bezpieczeństwa. W latach 1997–1998 pełnił funkcję przewodniczącego Konserwatywnej Partii Ludowej. Od 1998 do 2001 był rzecznikiem partii ds. polityki zagranicznej. 27 listopada 2001 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w gabinecie Andersa Fogh Rasmussena. Zachował je również w rządzie Larsa Løkke Rasmussena. 23 lutego 2010 został przez niego mianowany ministrem kultury^[1]. 8 marca objął również stanowisko ministra ds. kościelnych. Zajmował te stanowiska do 3 października 2011.

• Komandor 1. Stopnia Orderu Danebroga (Dania, 2002)
• Krzyż Wielki Orderu Feniksa (Grecja)
• Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja)
• Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia)
• Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Litwa)
• Krzyż Wielki Orderu Krzyża Ziemi Maryjnej (Estonia)
• Krzyż Wielki Orderu Korony Dębowej (Luksemburg)
• Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Niemcy)
• Krzyż Wielki Orderu Lwa (Senegal)
• Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
• Order Stara Płanina I klasy (Bułgaria)^[2]

• Profil na stronie Folketingetu. . (duń.).