W ramach Peter Duetoft istotne jest przeanalizowanie i zrozumienie różnych aspektów związanych z tym tematem. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Peter Duetoft był przedmiotem debat i badań w różnych dziedzinach wiedzy. Jego wpływ na społeczeństwo, znaczenie w dziedzinie kultury i ewolucja w czasie to tylko niektóre z wymiarów, które zostaną omówione w tym artykule. Podobnie zbadane zostaną liczne perspektywy i opinie, które pojawiły się wokół Peter Duetoft, aby zapewnić kompleksowy i obiektywny pogląd na tę kwestię.
Data i miejsce urodzenia |
31 maja 1950 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, samorządowiec, dziennikarz |
Stanowisko |
poseł do Parlamentu Europejskiego (1987–1988), poseł do Folketingetu (1988–2001) |
Partia | |
Odznaczenia | |
![]() | |
Strona internetowa |
Peter Klaus Duetoft (ur. 31 maja 1950 w Nykøbing Falster[1]) – duński polityk, samorządowiec i dziennikarz, poseł do Parlamentu Europejskiego i Folketingetu.
Syn Alfreda Duetofta i Niny Plambeck. W latach 1969–1976 studiował historię na Uniwersytecie Kopenhaskim. Pracował jednocześnie dorywczo m.in. jako taksówkarz, drukarz i asystent w bibliotece[2]. Zaangażował się wówczas w działalność organizacji Moderate Studenter, a w 1974 w partii Centrum-Demokraterne. W ramach aktywności politycznej zajął się głównie sprawami uchodźców, szkolnictwa i mediów; popierał również idee eurofederalistyczne i angażował się w relacje z Izraelem[3]. W latach 1978–1987 i 2004–2005 kierował regionalnym oddziałem ugrupowania. Był założycielem powiązanych z partią stowarzyszeń i redaktorem jej gazety „Centrum-Avisen” (1979–1987)[4][5][6].
W latach 80. trzykrotnie był zastępcą radnego okręgu Kopenhaga (w radzie zasiadał ponownie od 1990 do 1993)[5]). W 1984 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego, mandat uzyskał 10 września 1987 w miejsce Erharda Jakobsena. Przystąpił do Europejskiej Partii Ludowej, należał do Komisji ds. Rozwoju i Współpracy, Komisji Budżetowej oraz Delegacji ds. stosunków z Izraelem[1]. Z Europarlamentu odszedł 31 października 1988, gdy objął mandat posła do Folketingetu. W tym gremium zasiadał przez cztery kadencje do 2001, sprawował funkcję szefa komisji finansów i frakcji parlamentarnej[4][6].
Po kolejnych porażkach w wyborach parlamentarnych w 2005 przeszedł do Socialdemokraterne, z jej ramienia od 2010 jest radnym Hjørring[2] (w 2015 kandydował też do Folketingetu). W międzyczasie zasiadał też w radach nadzorczych m.in. SAS Denmark, Danmarks Radio i Oceanarium Morza Północnego w Hirtshals. Pracował jako ekspert ds. demokratyzacji w różnych państwach, przez wiele lat był recenzentem książek i felietonistą w prasie[5][6].
Opublikował kilka książek na tematy polityczne[5]. Kawaler Orderu Danebroga. Od 1982 jest aktywnym wolnomularzem w Den Danske Frimurerorden, promuje także masonerię na spotkaniach i wykładach[7].