W dzisiejszym świecie Philip J. Currie stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Od momentu pojawienia się Philip J. Currie przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, wywołując żarliwe debaty i sprzeczne opinie. Jego wpływ rozszerzył się na różne obszary, od polityki i społeczeństwa po kulturę popularną i rozrywkę. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Philip J. Currie, analizując jego ewolucję w czasie, jego implikacje dla obecnego świata i perspektywy na przyszłość. Philip J. Currie nadal jest tematem podlegającym ciągłej ewolucji, a jego wpływ nigdy nie przestaje zaskakiwać tych, którzy zagłębiają się w jego złożoność.
![]() Philip Currie (2013) | |
Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1949 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
paleontolog, nauczyciel akademicki |
Narodowość | |
Tytuł naukowy |
doktor nauk biologicznych |
Alma Mater | |
Stanowisko |
profesor |
Pracodawca | |
Małżeństwo |
Eva Koppelhus |
Odznaczenia | |
![]() |
Philip John Currie (ur. 13 marca 1949 w Brampton) – kanadyjski paleontolog, profesor Uniwersytetu Alberty (University of Alberta).
Licencjat (B.Sc.) uzyskał na Uniwersytecie w Toronto, magisterium (M.Sc.) i doktorat (Ph.D. – z wyróżnieniem) – na Uniwersytecie McGill[1].
Zajmuje się głównie dinozaurami – jego specjalnością są teropody, ceratopsy, migracje i zachowania stadne dinozaurów oraz kwestia pochodzenia ptaków. Uczestniczył w naukowym opisaniu ponad dwudziestu taksonów dinozaurów, m.in. mapuzaura i sinraptora. W 1987 wykazał, że Stenonychosaurus jest synonimem rodzaju Troodon. W 1986 został – wspólnie z Dale’em Russellem i Dongiem Zhimingiem – dyrektorem Canada-China Dinosaur Project i brał udział w badaniach nad znalezionymi w Chinach pierzastymi dinozaurami[2]. Jest jednym z obrońców tezy, zakładającej występowanie u dinozaurów drapieżnych polowania grupowego. Jest autorem ponad 160 artykułów naukowych, 140 popularnonaukowych i 15 książek[3].
W 2012 otrzymał medal przyznawany przez The Explorers Club (The Explorers Club Medal)[3]. Na jego cześć nazwano m.in. gatunki Epichirostenotes curriei i Teratophoneus curriei oraz Philip J. Currie Dinosaur Museum[4].