Philippa Foot

W dzisiejszym świecie Philippa Foot to temat, który staje się coraz bardziej istotny i budzi szerokie zainteresowanie w różnych obszarach społeczeństwa. Czy to ze względu na swój wpływ na życie codzienne, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w środowisku akademickim, Philippa Foot przykuł uwagę ekspertów, entuzjastów, a nawet tych, którzy dopiero zaczynają zgłębiać to zjawisko. Ponieważ Philippa Foot wciąż się zmienia i ewoluuje, konieczne jest zrozumienie jego złożoności, implikacji i konsekwencji w różnych kontekstach. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Philippa Foot, badając jego pochodzenie, obecny wpływ i możliwy przyszły rozwój.

Philippa Foot
Pełne imię i nazwisko

Philippa Ruth Foot

Data i miejsce urodzenia

3 września 1920
Owston Ferry

Data i miejsce śmierci

3 września 2010
Oksford

Zawód, zajęcie

filozof

Alma Mater

Uniwersytet Oksfordzki

Multimedia w Wikimedia Commons

Philippa Foot (z.d. Bosanquet) (ur. 3 września 1920 w Owston Ferry, zm. 3 września 2010 w Oksfordzie) – angielska filozof, współtwórczyni współczesnej etyki cnót.

Życiorys

Była wnuczką prezydenta Stanów Zjednoczonych Grovera Clevelanda[1]. Jako dziecko odbierała edukację domową. Od 1939 uczyła się w Somerville College w Oksfordzie. Magisterium uzyskała w 1947, a w 1949 została pierwszym tutorial fellow filozofii w Somerville. W 1967 została wicedyrektorem (vice-principal), w 1969 senior reearch fellow, a w końcu honorary fellow[2]

Przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, gdzie uczyła na Uniwersytecie Cornella, w Berkeley, MIT, Princeton, New York University i na Uniwersytecie Stanforda. W 1976 podjęła stałą pracę na Uniwersytecie w Los Angeles, zajmując katedrę Gloria and Paul Griffin Chair in Philosophy (1988). W 1991 została profesorem emerytowanym[2]

Była członkiem American Academy of Arts and Sciences i założycielką Oxfam[2]

Filozofia

Foot należała do czołówki anglojęzycznych filozofów drugiej połowy XX w[3]. Najbardziej znana jest ze swoich prac z zakresu etyki cnót i jest uznawana za jedną z głównych odnowicielek tego nurtu etyki[2]. Wskazywała, że cnota jest jednym z podstawowych pojęć moralnych. Jej podejście łączyło teorię cnót z etycznym naturalizmem[4]. Dodatkowo Foot zajmowała się też relacją między moralnością, a racjonalnością, a także rolą rozumu praktycznego w moralności[2][4]. Z zakresu etyki praktycznej podejmowała m.in. problematykę aborcji i eutanazji[2]. Jest również autorką dylematu wagonika[5].

Publikacje

  • (1978) Virtues and Vices and Other Essays in Moral Philosophy;
  • (2001) Natural Goodness;
  • (2002) Moral Dilemmas: And Other Topics in Moral Philosophy.

Przypisy

  1. ↑ Kirchin 2005 ↓, s. 290.
  2. ↑ a b c d e f Kirchin 2005 ↓, s. 291.
  3. ↑ Watson 2006 ↓, s. 683.
  4. ↑ a b Watson 2006 ↓, s. 684.
  5. ↑ William Grimes. Philippa Foot, Renowned Philosopher, Dies at 90. „The New York Times”, 2010-10-10. www.nytimes.com. (ang.). 

Bibliografia

  • Gary Watson, Foot, Philippa, Donald M. Borchert (red.), Encyclopedia of Philosophy, t. 3, Thomson Gale, 2006, s. 683-685, ISBN 0-02-866072-2.
  • Simon Kirchin, Foot, Philippa, Stuart Brown (red.), The Dictionary of Twentieth-Century British Philosophers, Bristol: Thoemmes, 2005, s. 290-296.

Linki zewnętrzne