W dzisiejszym świecie Philips Records stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem szerokiego grona osób. Od naukowców i ekspertów w tej dziedzinie po ogół społeczeństwa, Philips Records przyciągnął uwagę wielu osób ze względu na swoje znaczenie i wpływ na współczesne społeczeństwo. Aby lepiej zrozumieć to zjawisko, konieczne jest zbadanie różnych perspektyw i opinii istniejących w tej kwestii. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Philips Records, analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od jego powstania po dzisiejsze znaczenie – odkryjemy, jak Philips Records odcisnął swoje piętno na świecie i nadal jest przedmiotem debat i analiz.
![]() | |
Holding | |
---|---|
Rok powstania | |
Założyciel | |
Dystrybucja | |
Gatunki | |
Siedziba | |
Kraj pochodzenia |
Holandia |
Strona internetowa |
Philips Records – holenderska wytwórnia płytowa, założona w 1946 roku, wydająca płyty od 1950 roku. W 1998 roku, po wcześniejszych przekształceniach organizacyjnych, została częścią Universal Music Group.
Philips Records była wytwórnią płytową założona przez holenderską firmę elektroniczną Koninklijke Philips B.V. w 1950 roku. Wydawała licencjonowane produkty amerykańskiej wytwórni Columbia Records[1]. W 1958 roku firma Philips utworzyła spółkę zależną Fontana Records powierzając kierownictwo nad nią Jackowi Baverstockowi. Pierwsze wydane przez nią single były odtwarzane z prędkością 78 obr./min. Wśród artystów znalazły się takie nazwiska jak: Jimmy Jaques (nr kat. TF100), Tommy Reilly, Al Saxon, oraz kilka nagrań Columbii, w tym takich artystów jak: Frank Sinatra, Johnny Mathis, Marty Robbins i Screamin’ Jay Hawkins[2]. W 1961 roku Philips Records wspierał Columbię Records w utworzeniu CBS Records. W 1962 roku Philips Records i Deutsche Grammophon utworzyły spółkę joint venture Gramophon-Philips Group[3].
Ostatnie swoje single i albumy na rynku amerykańskim wytwórnia Philips wydała w marcu 1962 roku, później jej repertuar przejęła CBS Records[2]. Amerykańska filia Philipsa w II połowie lat 60. odegrała znaczącą rolę w promowaniu rocka garażowego i rocka psychodelicznego, a jej największym sukcesem było spopularyzowanie zespołu Blue Cheer[3].
W 1972 roku Philips, Fontana, Philips Records oraz nowo powstały Vertigo Records zostały połączone w nową firmę o nazwie Phonogram Records. W 1980 roku Phonogram i Polydor Records postanowiły połączyć się w PolyGram Records. W ramach nowej firmy PolyGram postanowił zaprzestać działalności Philipsa jako wytwórni pop i rock w Wielkiej Brytanii i w większej części Europy, choć nadal często wydawał płyty pod marką Philipsa we Francji i Azji Południowo-Wschodniej[3].
W 1984 roku rozpoczęto wydawanie na płytach CD klasycznego katalogu Philipsa jako: Digital Classics, Legendary Classics, Silver Line Classics i Concert Classics, uszeregowanych zgodnie ze strukturą cen detalicznych – od najdroższych, Digital Classics (typ nagrań DDD), do najtańszych, Concert Classics (typ nagrań ADD). W 1999 roku Philips Classics został wchłonięty przez Decca Music Group, a działalność nagraniowa i masteringowa Philipsa w Holandii została zamknięta. Byli pracownicy kupili Philips Recording Center w Baarn w Holandii i założyli firmę nagrywającą i masteringową Polyhymnia International oraz Pentatone Records, która specjalizuje się w wydawnictwach SACD. Wiele klasycznych nagrań Philipsa zostało ponownie wydanych pod szyldem Eloquence[2].
W 1998 roku Philips Records stał się częścią Universal Music Group[3].