Picturegoer

W artykule „var1” zajmiemy się tematem, który przykuł dziś uwagę wielu osób. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje dla życia codziennego, w tym artykule omówione zostaną różne perspektywy i aspekty związane z var1. Ponadto przeanalizowane zostaną różne badania i badania, które rzuciły światło na ten temat, zapewniając czytelnikom szerszą i głębszą wizję. Dodatkowo zbadane zostaną możliwe rozwiązania lub strategie sprostania wyzwaniom związanym ze zmienną var1. Ostatecznie ten artykuł ma na celu dostarczenie cennej wiedzy i perspektyw, które mogą przyczynić się do pełniejszego zrozumienia var1 i jego wpływu na nasze życie.

Picturegoer
Ilustracja
Wydanie „Picturegoera” (1936) z Binnie Barnes na okładce
Częstotliwość

miesięcznik (1911–1931)
tygodnik (1931–1941)
dwutygodnik (1941–1949)
tygodnik (1949–1960)

Państwo

 Wielka Brytania

Wydawca

Odhams Press

Tematyka

film

Język

angielski

Pierwszy numer

1911

Ostatni numer

1960

OCLC

801244352

Multimedia w Wikimedia Commons

Picturegoer – brytyjski zin, poświęcony tematyce filmowej, wydawany w latach 1911–1960. Był pierwszym tego typu czasopismem publikowanym na Wyspach Brytyjskich. Zapoczątkował on historię wydawania magazynów filmowych, a fanziny stały się dzięki temu istotną częścią kultury filmowej[1].

Historia

Pierwszy numer fanzinu ukazał się 21 października 1911 pod nazwą „The Pictures”. Został wydany przez The British Picture Publishing Company i był małym, 16-stronnicowym artykułem ilustrowanym. Tematyka obejmowała przemysł kinematograficzny, a magazyn zawierał m.in. historie oraz wiadomości na temat nowości filmowych, bogato ilustrowane zdjęciami z produkcji. W swym pierwszym artykule autorzy twierdzili, że „nasze historie uczynią aktorów filmowych prawdziwymi i żywymi postaciami”. Fanzin obiecywał być „pełen zainteresowania, ekscytujący” i „kwintesencją sensacji”[1].

W 1913 Julius Elias, wicehrabia Southwood oraz szef wydawnictwa Odhams Press, zakupił „The Pictures” i przejął „Picturegoer”[2]. Od 11 października 1913 do 14 lutego 1914 fanzin ukazywał się jako „Picturegoer: The Picture Theatre Magazine”[3]. W lutym 1914, po połączeniu obydwu magazynów, Odhams Press zaczęło publikować je jako „Pictures and The Picturegoer: the Picture Theater Weekly Magazine” w cenie jednego pensa za numer[2].

W tym samym roku przyjął on nazwę „Picturegoer” i zaczął pod nią publikować od stycznia 1921. Fanzin przeszedł kilka istotnych zmian zarówno pod względem formy, jak i treści[4]. Do maja 1931 ukazywał się jako miesięcznik[2] (dwukrotnie zmieniając nazwę: od sierpnia 1922 do września 1925 ukazywał się jako „Pictures and the Picturegoer”, a w październiku 1925 jako „Picturegoer and Theatre Monthly”)[3]. Od 30 maja 1931 był wydawany co tydzień jako „Picturegoer Weekly” (pod tą nazwą ukazywał się do 16 września 1939)[3] w cenie 2 pensów[2]. Następnie do 23 sierpnia 1941 czasopismo było publikowane pod nazwą „Picturegoer and Film Weekly”[3] – od września tego samego roku ukazywało się co dwa tygodnie. 6 września magazyn przyjął ostateczną nazwę „Picturegoer”, pod którą publikował do momentu wydania ostatniego numeru 23 kwietnia 1960[3]. Od lipca 1949 do kwietnia 1960 był ponownie tygodnikiem[5].

W połowie lat 40. XX wieku „Picturegoer”, w swoim szczytowym okresie zainteresowania, osiągał nakład sprzedaży na poziomie 325 tys. egzemplarzy[3].

Przypisy

  1. ↑ a b October – 100 Years of Cinema Fan Magazines. University of Exeter. . . (ang.).
  2. ↑ a b c d Women’s Periodicals and Print Culture in Britain, 1918–1939: The Interwar Period. Catherine Clay (red.). Edinburgh University Press, 2018, s. 190–191, 197. ISBN 978-1-4744-1254-4. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Women’s Periodicals and Print Culture in Britain, 1940s–2000s: The Postwar and Contemporary Period. Forster Laurel Forster (red.). Edinburgh University Press, 2020. ISBN 978-1-4744-7000-1. (ang.).
  4. ↑ Picturegoer: Cinema St Andrews. . . (ang.).
  5. ↑ Picturegoer: National Library of Australia. Biblioteka Narodowa Australii. . . (ang.).